De Update #86 – Diep in de Mexicaanse Jungle

We hebben lang getwijfeld of we naar dit deel van Mexico wilde/konden reizen. We dachten van vrienden begrepen te hebben dat dit deel van Mexico te onrustig was. Ook in de Lonely Planet stonden er voor het eerst waarschuwingen over specifieke regio’s en daarom hadden we in eerste instantie bedacht, jammer maar helaas, hier gaan we niet heen. Veiligheid voor alles. Maar we spraken steeds meer mensen over dit gebied die er zo enthousiast over waren en begonnen te twijfelen. Dus besloten we om opnieuw informatie in te winnen. We vroegen heel veel mensen om informatie, lazen alle comments op alle campings en alle gepinde plekken op iOverlander, stuurde berichten naar mensen op Instagram waarvan we wisten dat ze er een paar weken geleden nog geweest waren, en de boodschap was duidelijk. Het is niet onveiliger dan alle andere gebieden in Mexico. En daar waren we heel blij om want als het gebied zo mooi is als dat we denken zal dit vast en zeker het hoogtepunt van Mexico worden. En ik kan je vast verklappen, dat was het dubbel en dwars.

Het begon al goed met Cascada el Chiflon. We hadden het idee dat we al zo veel watervallen gezien hebben dat we, watervallen nogsteeds wel heel leuk vinden om te bezoeken, maar dat ze ons niet meer echt kunnen verassen of onze hartslag kunnen laten versnellen. Dat hadden we fout, want deze waterval kon dat weldegelijk. We sliepen op de parkeerplaats zodat we de volgende ochtend vroeg konden beginnen met wandelen. Deze waterval heeft namelijk parkeerplaatsen voor bussen. En ondanks dat dit allesbehalve op de toeristen route ligt zegt dat veel. Zodra de zon opkwam en het licht genoeg was begonnen we met lopen. Het was een heerlijke wandeling lang de rivier in een dicht begroeide jungle. De wandeling liep omhoog stroomopwaarts en steeds klommen we een verdieping hoger met steeds en kleine waterval. Tot we bij de grote waterval kwamen. Beeld verteld meer dan 1000 woorden. Deze waterval was prachtig. En steeds opnieuw ontdekte we weer boven en onder de waterval nog een verdieping. Er was een platform dicht bij de waterval waardoor je niet alleen de waterval kon zien maar ook voelen. We besteedde hier veel tijd om foto’s te maken en waren aan het eind drijfnat van alle spray van het water. We konden helemaal naar boven lopen tot bovenop de hoogste waterval en we hadden het hele gebied helemaal voor ons alleen. Het was echt magisch. 

Ook de volgende stop was ongelooglijk mooi. Lago de Montebello, een gebied vol met kleine bergmeren. Als ik aan Mexico denk dan denk ik niet aan een omgeving als dit. Maar ook dit heeft Mexico te bieden. We sliepen bij een prachtig meer waar we konden genieten van het kijken naar een uitgebreide fotoshoot van een bruidspaar. We hadden voor de volgende dag een wandeling gevonden die we graag wilde doen. Echter stond er op iOverlander dat deze wandeling gesloten zou zijn. Echter was die comment al een paar maanden oud dus we besloten het toch maar even te gaan vragen voor de zekerheid. Ook hier moet je natuurlijk weer entree betalen net als overal in Mexico. We vroegen bij de poortwachter of de wandeling mogelijk was. Zijn eerste reactie was nee, je kunt daar lopen een paar 100 meter maar helemaal lopen naar waar jij nu aanwijst op de kaart, nee dat is niet mogelijk. Wij vroegen gelukkig door en het was volgens hem vooral niet mogelijk omdat het ver was, “dat is niet mogelijk want het duurt 1,5 uur om daar te komen. Hahaha, wij probeerde hem uit te leggen dat dat onze bedoeling juist was en dat we dat niet erg vonden. We wilde vooral weten of het pad toegankelijk was. Daarop was het antwoord ja. Hij begreep duidelijk niet wat ons bezielde dat wij dat voor de lol zouden willen doen, maar we konden onze gang gaan. Onderweg werd ons duidelijk dat het pad niet veel bewandeld wordt. De planten en de spinnen hadden het pad overgenomen maar het wandelpad was gelukkig heel erg duidelijk. En het was zeker de moeite waard zoals we ook al wel gelezen hadden. Want ook al vindt die man het de moeite niet waard, de uitkijkpunten op alle verschillende meren waren prachtig! Vooral omdat we steeds hoger stonden als het meer en er echt op uit konden kijken, konden we ook goed zien hoe mooi blauw het water is. Het was heerlijk om weer eens echt te kunnen wandelen, en dat al twee dagen achter elkaar! We bezochten nog wat uitkijkpunten met de auto en gingen toen weer terug naar ons slaapplekje aan het meer. 

Het was weer een volle dag rijden naar onze volgende stop, Agraria Reforma. En heel klein jungle dorp wat bekend staat om zijn exotische dieren. Het dier wat wij vooral wilde zien was de Scarlet Macaw, de rode ara’s, met hun regenboog gekleurde vleugels en staart. We hadden eerder in de Sinkhole in noordelijk Mexico niet zo’n geluk gehad bij het zien van de groene variant van deze vogels en hoopte hier op meer geluk. En geluk hadden we zeker. Zodra we het dorp in reden gingen we onder een regenboog gekleurde boom door. Er hingen in de takken zo’n 4 ara’s te bungelen voor onze autoruit. We hadden dit zo niet verwacht dat we de camera niet klaar hadden liggen en tegen de tijd dat we die hadden waren ze al weg. We waren helemaal door het dolle heen. We parkeerde snel de bus en gingen op pad om de ara’s opnieuw te spotten. En tijdens het lopen vloog er opnieuw een koppeltje ara’s over ons hoofd. En we waren zo in beslag genomen van hoe magisch dat gezicht is dat er opnieuw weer geen foto’s gemaakt werden. Geen probleem dachten wij, in deze korte tijd hebben we er al zo veel gezien, we gaan er vast nog heel veel meer zien. Niet wetende dat dit de laatste waren die we zagen. We bleven nog een volle dag waarbij we uren rondjes door het dorp gelopen hebben op zoek naar de ara’s maar we zagen ze niet meer. We vermaakte we ons kostelijk met de heerlijke show die de apen ons zo ongeveer continue gaven. De bomen zaten vol met spider en howler monkeys. Ze klommen letterlijk in de bomen boven de bus en het was echt een feest om ze door de takken te zien slingeren en springen. Ook zagen we heel veel toekans, wat prachtige vogels zijn dat met hun mooie grote en bijzonder gekleurde snavel. We waren toch wat teleurgesteld omdat we dus na onze aankomst, en de mazzel die we toen meteen al hadden, helemaal geen ara’s meer gezien hadden. Ondanks dat we heel erg geprobeerd hadden ons geluk af te dwingen. We zijn twee ochtenden met zonsopgang begonnen met rondjes lopen en hebben onze schoenen gesleten met het rondlopen door het dorp. Maar we zagen ze niet meer. Totdat we natuurlijk het dorp uitreden en ze een paar dorpen verder weer een stukje met ons meevlogen met de auto. We hebben heel goed in ons geheugen geprent hoe prachtig deze vogels zijn. 

De elektriciteit in dit jungledorp was heel instabiel wat heel onhandig was want juist op het moment dat we even gebruik wilde maken van de wifi van het naburige hotel om mama te FaceTime voor haar verjaardag was er natuurlijk geen stroom. Maar ’s avonds zorgde dit ook voor een leuke verassing! Op onze kampeerplek was namelijk best veel buitenverlichting wat erg handig was, maar toen de stroom uitviel en het ineens pikkendonker was zagen we allemaal vuurvliegjes dansen over het gras! Deze plek bleef ons maar magische cadeautjes geven! Het had de afgelopen dagen erg veel geregend, logisch het is regenwoud, maar daardoor was alles erg modderig, gelukkig hebben we onze goede rijplaten en ondanks dat we redelijk vast zaten in de modder hadden we onszelf er zo uitgereden. 

Nu ik dit zo schrijf realiseren wij ons dat we zijn vergeten om in het verhaal met de baby schildpadjes te vermelden dat toen we daar in het donker op het strand zaten er bioluminescentie algen in het water zaten! Dus als we door het water bewogen gaf het water een fluorescerend blauw licht af! Echt heel gaaf!

Onze volgende stop was Yaxhitlan, onze eerste Maya tempels. En volgens de Lonely Planet zouden dit meteen de meest romantische variant zijn die je maar kunt vinden. Deze lagen namelijk zo verstop en zo afgelegen dat je vanaf het toch al heel afgelegen dorp nog 20 minuten moet varen over de rivier met een motorboot om er te komen. We verbleven op de parkeerplaats van een hotel. Waar we dachten dat we de enige gasten waren samen met een ander stel uit Zwitserland die ook overlanden. Maar er ’s avonds in een keer een hele groep Nederlanders aankwamen. Die maakte een groepjesreis met Djoser door Mexico, Guatemala en Honduras. Het was heel grappig om het contrast te zien van de reis die zij maakte in vergelijking met ons, maar het is wel heel ongebruikelijk dat er groepsreizen naar deze uithoek komen dus voor hun is het leuk dat ze zo off te beaten track gaan. Tenminste, dat dachten wij, de meerderheid van de groep dacht daar anders over en vonden de reis veel te avontuurlijk. De gemiddelde leeftijd lag ook behoorlijk hoog. Ze bezochten met name veel archeologische plaatsen en daar moet je veel lopen om de tempels te kunnen zien. En het is jungle dus het regent er veel, wat betekent dat er heel veel modder is. En ja wandelen in modder is erg vermoeiend. Het overgrote deel van de groep had dus absoluut geen behoefte om de Maya tempels van Yaxitlan te bezoeken en wilde uitrusten in het hotel. Echter was er al betaald vanuit Djoser voor de boot naar de ruïnes en werden wij dus uitgenodigd door de reisleidster, die onze avonturen reuze interessant vond, om gratis de plekken in te nemen van de mensen die niet mee wilde. Prima! 

De volgende ochtend bezochte we de tempels, de boottocht was heerlijk en de ligging van de tempels in de dichte jungle was heel bijzonder. Het was erg leuk om te wandelen door de jungle en dan steeds na een tijd weer een nieuwe tempel te ontdekken. De gebouwen waren prachtig en relatief goed bewaard gebleven. En vooral omdat het zo afgelegen en onderontwikkeld voelt in de hele omgeving kun je je heel goed voorstellen hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. 

Na het bezoek aan de tempel overnachtte we bij een waterval met de naam: Cascade de Casa de Golondrinas. Het huis van de zwaluwen. Onder de waterval zit een grot waar de zwaluwen in slapen. Met zonsondergang komen de zwaluwen in groepen weer terug naar de waterval en maken over de bomen een duikvlucht en bijzondere manoeuvres om tussen het water van de waterval door te vliegen terug de grot in om daar te gaan slapen. Wij stonden op een brug en de zwaluwen vlogen ons langs de oren. Het was echt prachtig om te zien want wat kunnen die vogels hard en behendig vliegen. En het duurde zeker een half uur voor dat de zwaluwen steeds in groepjes van 30-50 allemaal terug op hun slaapplek waren. Het was echt prachtig. Ook dit hadden we weer helemaal voor ons alleen wat nog meer een intiem gevoel geeft dat je iets geheims van de natuur aanschouwt. 

Verder als afsluiter hebben we weer wat problemen met onze solar charger. Opnieuw ontvangt hij hoge spanningen waardoor hij denkt dat de accu vol is terwijl de accu eigenlijk vrijwel leeg is, hij stopt dan met opladen en wij zitten aan het eind van de dag met een lege accu. We hebben al een aantal dagen de koelkast uit om de accu niet helemaal leeg te trekken. Dat is niet het einde van de wereld maar onhandig is het wel. We denken dat we weten wat het probleem is. Waarschijnlijk heeft onze nieuw lithium batterij hogere spanningen nodig dan onze oude agm batterij waardoor het te hoog is voor de dikte kabel die we aangesloten hebben. Hierdoor beschadigd de kabel na verloop van tijd en hij niet meer zijn werk doet. We hopen door een dikkere kabel aan te sluiten we het probleem kunnen oplossen en de koelkast weer normaal kunnen gebruiken. 

Heel veel liefs,

Jap en Lon

Menu van de week

Uitgave van de Week

Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700

Route

Gereden kilometers: 517

• 
  De Update #110 – Een Nieuw Landschap26 July 2023
• 
  De Update #109 – Niet Weer Hea!26 July 2023
• 
  Video: The Panamericana Chapter 3 Mexico5 July 2023