De Update #87 - Terug in de Tijd

Vorige week begonnen en eindigde we bij een waterval en deze week beginnen we bij een waterval. Namelijk Cascades de Roberto Barrios. Na de watervallen van El Chiflon en de waterval de las Golondrinas was deze waterval een beetje saai. We liepen wel even rond en vlogen nog even met de drone, wat altijd gave beelden geeft, maar daarna gingen we weer door. Misschien kwam dat ook omdat het water heel bruin was door de vele regen waardoor het niet zo mooi blauw is waar de meeste mensen zo enthousiast van raken. Grappig genoeg zagen we de tour groep van vorige week ook nog even bij deze waterval maar die waren net zo snel weer door als wij.

De volgende bezienswaardigheid op het programma was een hele bekende, de ruïnes van Palenque. Dit zijn echt een van de bekendste Maya ruïnes in Central Amerika en mochten we natuurlijk niet overslaan. Vanwege het hoge toeristische gehalte wilde we dicht in de buurt van de ruïnes slapen zodat we zo vroeg mogelijk naar de ruïnes konden om de grote tour bussen voor te kunnen zijn. Om 7.30 uur stonden we de volgende ochtend dan ook voor het gebouw om onze kaartjes te kopen. Helaas ging dat pas stipt om 8.15 uur open en moesten we dus nog even wachten voor we de ruïnes konden verkennen. We waren niet de enigen met het idee om vroeg te zijn en kletste met verschillende andere reizigers over hun reis en plannen. Toen we de kaartjes binnen hadden konden we aan onze verkennen beginnen. Ja ik zeg kaartjes want hier in Mexico ben je nooit met 1 kaartje klaar. Je moet over het algemeen namelijk minimaal 2x betalen, 1x voor het Nationale Park en 1x voor de ruïnes en soms dan nog tol voor de weg naar de ruïnes toe. En natuurlijk koop je dit soort kaartjes niet bij 1 loket, nee dat zijn minimaal twee verschillende loketten van twee verschillende organisaties. Maar goed, zo hou je de mensen aan het werk denken we dan altijd. We konden vanaf de kaart verkoop wandelen naar de ruïnes door de jungle. Altijd lekker om even de benen te strekken, ook al zweten we ons meestal binnen een paar minuten kapot. Het terrein waarop de Palenque ruïnes ligt is echt enorm groot. En op super veel punten staan er verschillende grote, middelgrote en kleine tempels. Hier in Palenque ondergaan de ruïnes op dit moment flinke restoratie waardoor je nog veel beter kunt zien hoe het er hier in de tijd van de Mayas moet hebben uitgezien. Een aantal ruïnes konden we hier ook voor het eerst van binnen bekijken wat indrukwekkend was om te zien. Tot nu toe hebben we nog geen gids ingehuurd om ons meer te vertellen over de ruïnes. We vinden het over het algemeen lekkerder om zelf over het terrein te slenteren. Maar hierdoor missen we toch wel een stukje context. Vaak staat er op de uitleg bordjes wel iets over de structuur van de tempels, maar vaak staat er maar weinig over waar ze voor gebruikt werden. Wat wij toch eigenlijk wel het leukste zouden vinden om te weten. Wie weet dat een gids je dat kan vertellen maar goed die hadden we dus niet meegenomen. We beklommen een aantal tempels en liepen even rond op het terrein. Maar het is echt super goed te merken dat het hier een stuk toeristischer en bekender is. Overal zaten verkopers met hun waar uitgesteld op een kleedje. En wilde gidsen hun diensten aan je op dringen. We waren dus redelijk snel uitgekeken, maar deden op de terug weg nog een wandeling door de jungle waar we verschillende ruïnes zagen die nog niet waren opgegraven. Hierdoor konden we ons veel beter inbeelden hoe het moet zijn geweest voor de archeologen die deze tempels moeten hebben ontdekt. Midden in de jungle enorme bergen zien oprijzen waar stenen structuren onderzaten. Ook vonden we onder een boom nog een verborgen in gang van een tempel, waar we allebei wel inkeken maar niet inliepen. Je weet toch nooit of er ergens een mummie verstopt zit.

Na Palenque gingen we op weg naar de volgende ruïnes die we op ons lijstje hadden. We hadden een lijst gemaakt van ruïnes die wilde zien, er zijn er namelijk zoveel hier in Mexico dat je voor een paar weken elke dag een nieuwe Maya tempel zou kunnen bezoeken. We hadden alleen het gevoel dat na een aantal Maya ruïnes gezien te hebben ze toch een beetje op een elkaar zouden gaan lijken, net als dat watervallen dat gaan doen. Daarom hadden we dus een stuk of 3 tot 4 tempels uitgezocht die echt de moeite waard moesten zijn. Calakmul waar we nu naar onderweg waren, was ook weer een tempel die net als Yaxchilan moeilijker te bereiken is. Dit keer hadden we geen boot nodig maar moesten we wel 2.30 uur door de jungle over een smalle weg rijden om er te komen. De rit van Palenque hierna toe was een flinke en daardoor kostte het ons twee dagen om er te komen, onderweg ontmoette we het Duitse stelletje weer geheel per toeval. We speelde s’avonds een spelletje en wisselende onze laatste reis ervaringen weer uit. Om ook weer in Calakmul vroeg te kunnen gaan verkennen sliepen we midden in de jungle op de parkeerplaats van het vroegere museum. In eerste instantie wilde ze ons hier niet laten slapen, maar na overleg met de baas mochten we hier toch tegen betaling blijven slapen. Hierdoor konden we iets langer blijven liggen de volgende ochtend en stonden we toch om 6 uur klaar om door het hek te rijden toen die open ging om de laatste 1.30 uur af te leggen naar de ruïne. Onderweg zagen we nog een hele groep neusberen en mooi gekleurde bushkalkoenen.

We waren net niet de enige die zo vroeg waren. Er liep ook nog een filmploeg rond maar aangezien deze ruïnes ook weer op een uitgestrekt terrein liggen voelde het alsof we volledig alleen waren. We keken alleen jaloers toe toen de filmploeg hun drone de lucht in stuurde om beelden van de tempels vanuit de lucht te kunnen maken. Op alle plekken bij de ruïnes heb je speciale toestemming nodig om met een drone te kunnen vliegen. Wat begrijpelijk is maar wel erg jammer want dit zou net een wauw factor kunnen geven aan onze beelden hier. Met de drone kun je echt goed weergeven hoe groots en midden in de jungle Calakmuul ligt. Lon probeerde nog om te vissen of hun drone piloot onze drone ook niet nog even kon laten vliegen. Maar helaas werd er niet gehapt. Het bijzondere aan deze ruïnes is dat er verschillende tempels zo hoog zijn dat je boven de jungle uit kan kijken. We klommen verschillende op en na 3 waren onze benen flink verzuurd. Doordat de treden zo hoog zijn loop je niet omhoog maar doe je een constante lunch training, haha. Nadat we alles verkend hadden en het drukker begon te worden relaxte we nog wat op de parkeerplaats en maakte lunch. We hadden namelijk geen haast omdat onze volgende activiteit pas savonds met schemering zou plaats vinden. Uiteindelijk gingen we weer op weg door de jungle naar die volgende bestemming. We hadden een tip gekregen om naar een Sinkhole te gaan in de jungle waar je met zonsondergang weer heel veel dierlijke activiteit had. Dit keer waren het geen zwaluwen die terug gingen naar hun nest. Maar 5 verschillende soorten vleermuizen die hun slaapplek verlieten om op jacht te gaan. We dachten dat we veel zwaluwen hadden zien vliegen eerder, maar de hoeveelheid vleermuizen die hier naar buiten vlogen was echt ongelooflijk. Volgens de gids waren het er miljoenen, ik weet niet of dat waar is, maar dat het er veel waren is zeker. Ze vlogen weer in een tornado naar buiten waarbij boven in een deel als een soort snelweg uitvloog. We vonden het allebei toch wel een beetje spannend omdat die vleermuizen toch allerlei ziekte met zich meebrengen en we niet echt behoefte hadden om gebeten te worden. Of een vleermuis tegen ons hoofd aan te krijgen. Het hele spektakel duurde zonder overdrijven minimaal een half uur.

Omdat het daarna redelijk snel donker werd en er niet veel mogelijkheden voor slaapplekken in de buurt waren kwamen we weer eens een keer uit bij een Pemex Tankstation. Het is grappig om te merken hoe ons gevoel over de veiligheid in Mexico is veranderd. In het begin voor we de grens overgingen hadden we hier echt soms onze twijfels over. Mensen in Amerika waarschuwen je er veel voor en de aanwezigheid van de zwaar bewapende politie en militairen op de weg gaven ons in het begin ook een wat gemengd gevoel. Maar ondertussen zijn we echt helemaal op ons gemak. Natuurlijk moet je op letten en is rijden in de nacht/donker iets wat we proberen ten alle tijden te voorkomen. Maar de mensen hier in Mexico zijn echt verschrikkelijk aardig en in de drie maanden dat we hier zijn hebben we ons nog geen moment echt onveilig gevoelt. We moeten soms ook in ons zelf grinniken als we sommige reacties op iOverlander lezen. Soms is er iemand die aan geeft dat hij zo blij is met de hoge muren met prikkeldraad erop omdat dit toch echt nodig is om veilig te zijn in Mexico. Volgens ons kom je met commen sense net zover als met je hoge muren met prikkeldraad en had je misschien beter in je veilige huis kunnen blijven dan te gaan kamperen in Mexico. Maar goed dat is onze mening.

Na een rustige nacht bij het tankstation ging we op weg verder de Yucatan Puninsula op. Onderweg pikte we ook nog een Belgische liftster op die we eerder bij de vleermuisgrot hadden gezien. Hoe verder we hier op reden, hoe verder we ons verwijderd voelde van het echte Mexico. Het is hier allemaal veel vlakker, en lijkt soms zelfs op Nederland, en is mega toeristisch. De enige reden dat we een rondje maken over de Yucatan puninsula is dat ik (Jap) wil duiken hier. Anders hadden we dit zeker overgeslagen. Ons doel voor deze week was om naar Merida te komen, ook dit kostte weer twee dagen waarbij we een pitstop maakte langs de kust op een camping in aanbouw. Hier keken we met een stelletje die hier een workaway deed nog naar het voetbal. Het stelletje vertolkte precies die wedstrijd die bezig was omdat het meisje uit Nederland kwam en haar vriend uit Argentinië. Merida was een grappige stad met veel oude gebouwen, maar we hadden al gehoord dat het heel druk zou zijn op het moment dat wij er aan zouden komen. Onderweg hadden we al heel erg veel hard lopende of fietsende Mexicanen gezien die allemaal een pelgrimstocht richting Merida maakte met Maandag als einddatum. Dan zou de Guadelupe feestdag plaats vinden in Merida. Zowel door de drukte als door de hitte van het op straat kamperen (dan kunnen we de namelijk ramen niet helemaal open zetten) gingen we na een avondje en een middag over de markt snel door. Wel zagen we nog een soort voorstelling waarbij ze het balspel dat de Maya’s speelde opvoerde. Het is echt een apart spel want je mag alleen met je heup de bal raken en op die manier moesten ze hem door een hoepel in het midden van het veld zien te krijgen. Het spel duurde soms 3 uur maar kon ook 3 dagen duren. Ook zagen we natuurlijk het Duitse stelletje hier nog even voordat we weg vluchtte.

Waar we naar toe gingen lezen jullie weer in de volgende.

Heel veel liefs,

Jap en Lon

Menu van de week

Maandag	Zelfgemaakte Pizza
Dinsdag	Pasta Salade
Woensdag	Chili sin Carne
Donderdag	Gnocchi
Vrijdag	Rijst met pindakaas en broccoli
Zaterdag	Taco’s
Zondag	Egg Fry Rijst