We waren klaar in de stad met het regelen wat we moesten regelen. We stonden op de reserve lijst voor de boot naar het vaste land en hadden nog een week de tijd om de dingen te zien die we graag wilde zien. Op al die plekken waren we al even geweest maar naar onze mening te kort. Dus wilde we nog een keer terug. Het regelen van de bootticket ging echt heel erg goed. We konden merken dat onze Spaanse les al meteen goed van pas kwam. Er is in het gesprek geen woord Engels gesproken en wij hebben ons goed duidelijk kunnen maken en wij hebben ook goed begrepen wat de vrouw ons vertelde. Althans dat hopen we, en dat zullen we wel merken als we straks in de haven zijn.
De eerste stop in ons rondje was Playa El Tecolote. De vorige keer dat wij hier waren was het weekend en daardoor super druk. Ook was het water om de een of andere reden super troebel. En alle foto’s die we al voorbij hadden zien komen beloofde dat het anders kon. Dus dat wilde we met eigen ogen meemaken. Vanaf hier kon je ook wandelen naar andere stranden waaronder ook het meest bekende strand van Baja, Playa Balandra. Normaal gesproken is dit strand makkelijker toegankelijk alleen door wat politieke redenen is dit strand nu gesloten en alleen bereikbaar als je 5 kilometer er naartoe loopt. Het was eigenlijk veel te heet om te willen wandelen, maar we wilde het toch graag zien. Dus gingen we onderweg. We kwamen onderweg prachtige verlate stranden tegen en hadden de hele weg prachtig uitzicht. Maar toen we eenmaal aankwamen bij Balandra hadden we het zo heet dat we alleen maar konden denken aan in het water plonzen. Omdat Balandra was afgesloten konden we dit strand alleen vanaf het uitkijkpunt bewonderen en maakte we daarna redelijk snel rechtsomkeer naar het vorige strand om lekker af te koelen in het water. En het water was heerlijk! Het was glashelder, spiegelglad en lekker warm en we kregen bezoek van heel nieuwsgierige tropische visjes. Het is dat het uiteindelijk 6 uur werd en we voor het donker weer terug wilde zijn dat we weer terugliepen. Maar wel vastbesloten dat we terug zouden komen, met onze snorkelspullen. Terug bij de bus waren onze Spaanse vrienden Antonio en Mabel ook aangekomen en maakte we lekker verse pasta voor ons allemaal. Antonio en Mabel overtuigde ons bijna om nog een keer met ze mee op de zeehonden tour te gaan. We hadden er echt zo extreem van genoten en zouden ook dat nog wel een keer willen doen. Maar we besloten het toch maar niet te doen. De volgende dag gingen onze Spaanse vrienden met ons mee naar de stranden waar wij zo enthousiast over waren. We hikte weer naar de afgelegen stranden en hadden het strand helemaal voor ons alleen. Langs de rotsen leefde heel veel mooie tropische visjes en we vermaakte ons perfect!
Dat was een mooie afsluiter van onze tijd samen met de Spanjaarden want onze wegen zouden zich nu waarschijnlijk niet meer zo snel kruisen. Zij kookte voor ons nog een afsluitingsmaal en dat was erg gezellig!
De volgende dag reden wij door naar Cabo Pulmo. Ik maakte mij een beetje druk omdat het snorkelen hier niet echt heel goed ging omdat het water mij wat te ruig was. Maar de dag ervoor in het kalme water van ons privé strand ging het super goed. Ik zag er dus een beetje tegen op maar nam wat extra voorzorgsmaatregelen en we gingen op pad. En gelukkig ging het dit keer een stuk beter. Het zicht was een heel stuk beter en we hebben echt super veel vissen gezien. Hele grote schollen vissen en enorme papagaai vissen. Overal waar je keek waren er vissen te zien. We konden er geen genoeg van krijgen dus de volgende ochtend gingen we weer op pad. En we zwommen echt een heel stuk langs de kust steeds een baaitje verder op zoek naar nog weer andere en meer vissen. Het voelde alsof we uren in het water hadden gelegen, dat viel uiteindelijk wel mee maar ik durf mijzelf eindelijk een comfortabele snorkelaar te noemen. HA!
De volgende stop op het lijstje: Nine palms. Het perfecte surfstrand met het perfecte kampeerplekje. De vorige keer toen we hier weg gingen ontmoeten we Dario en Vanessa en zagen we Clara, Jonas en Hanna bij de local, Sergio waar we een diner feestje hadden. Nadat ze hier weggingen hadden we ze naar Nine palms gestuurd en gezegd dat we verwachte dat ze daar lang zouden blijven hangen. We waren dus benieuwt of we ze er ruim een week later nog zouden treffen, en ja hoor! Ze waren er niet weg te slaan. We bleven daar drie dagen staan en het was super gezellig. Jap heeft iedere dag minstens 1 keer gesurft en soms wel twee keer en het ging super goed! Dat was echt een hele goede aflsuitingsrondje op Baja.
De plek waar het allemaal draait om mooie stranden, snorkelen en surfen!
Wij reden weer terug richting la Paz om daar de Ferry te nemen. En het voelt alsof er met het vaste land ook weer een heel nieuw hoofdstuk begint.
En daarover meer in de nieuwe update.
Liefs,
Jap en Lon
Menu van de week
| Maandag | Gnocchi |
| Dinsdag | Zelfgemaakte Pasta met Chorizo (Soya) saus |
| Woensdag | Aardappel met zelfgemaakte Aoili door Mabel en Antonio |
| Donderdag | Zelfgemaakte Pizza |
| Vrijdag | Bloemkool manko curry |
| Zaterdag | Gevulde paprika met rijst |
| Zondag | Gnocchi |
Route
Gereden kilometers: 478
- De Update #110 – Een Nieuw Landschap
- De Update #109 – Niet Weer Hea!
- Video: The Panamericana Chapter 3 Mexico
EN 
NL