De Update #78 – Surfen, kan die het nog?

by Jasper and Lonneke
28 October 2022
Comments 0

Geen introductie deze week, we duiken, hehe, gewoon meteen met jullie de diepte in. We hadden jullie vorige week achterlaten op het strand van Cabo Pulmo. We hadden genoten van het prachtige strand maar nu werd het tijd om Cabo Pulmo ook vanuit onder water te gaan verkennen. 

Doordat we waren blijven slapen hadden we het strand en de onder water wereld volledig voor ons tweeën. Gisteren waren de golven nog vrij ruig geweest en was het niet echter snorkel water. Maar in de ochtend is het water meestal een stuk vlakker, dus toen we wakker werden sprongen we uit de bus, nog net niet met onze flippers en duikbril op en gingen het water in. Het water was helaas nog steeds redelijk ruig en hadden we slecht zicht. Lon vond het daardoor extra spannend maar uiteindelijk hebben we samen een stukje van de onderwater wereld kunnen verkennen. We zagen erg veel mooie vissen voorbij zwemmen en soms zelfs een hele school. Maar Lon kon zich door de golven helaas moeilijk ontspannen waardoor het maar een korte snorkel sessie werd. Ik ging er nog wel op een andere plek even in maar daarna reden we door naar onze volgende slaapplek. 

De hele weg van hier naar San Jose Del Cabo is een dirt road waar langs stranden en surfbreaks zijn waar je over het algemeen gratis kan slapen. De eerste locatie langs de weg was een plek op de kliffen met uitzicht op een surf break. De golven zagen er echt super mooi uit en dat was voor het eerst in deze reis. Die golven moesten natuurlijk uitgeprobeerd worden. Het was alleen echt een tijd geleden dat ik gesurfd had en ik vond het spannend om er weer voor het eerst in te gaan. Daarbij kwam dat er ook nog eens totaal geen andere surfers in het water waren. Toen ik eenmaal het water in ging merkte ik dat het geweldig aan me trok. En ondanks dat ik erg comfortabel ben in het water, ben ik ook altijd voorzichtig. De zee/oceaan is niet iets om te onderschatten, dus na het heel even geprobeerd te hebben gooide ik de handdoek in de ring. Ik voelde me helemaal niet op mijn gemak en was bang om de zee in gezogen te worden. Geen succesvolle eerste surfsessie dus. We besloten wel om op deze plek te blijven slapen en genoten van een hele mooie zonsondergang. 

De volgende dag gingen we op zoek naar een betere surf plek, eentje waar een stuk meer surfers waren en ik er weer even in kon komen. Die vonden we bij Nine Palms, een plaats waar we direct aan het surfstrand konden slapen en er een groep surfers in het water lag. Hier kon ik even af kijken hoe het hier op dit strand werkt met de golven. Waar je voor uit moet kijken etc. Ik merk dat ik het met surfen toch echt wel een fijner idee vind dat er wat mensen om mij heen liggen. Dan kan ik bij hun een beetje afkijken hoe zij de golven pakken en mocht er dan stront aan de knikker zijn is er iemand die je zou kunnen helpen. Ik pakte dus weer mijn surfboard en ging op weg, het was een heel eind peddelen om bij de golven te komen. En het was duidelijk dat mijn zwemconditie flink achteruit was gegaan. Ik moest echt even op adem komen en nam mijn tijd om de kat eens even lekker uit de boom te kijken. Na de surfsessie van gister had ik toch echt een beetje poep in de broek. Uiteindelijk pakte ik 1 mooie golf en was ik na anderhalf uur volledig gesloopt haha. 

Onze voedsel voorraad was ondertussen al flink opgeraakt, dus het was hoog tijd om even boodschappen te doen en nieuw water te halen. Bij de supermarkt kwamen we het Duitse gezinnetje, Clara, Jonas en Hanna tegen die we al eerder hadden gezien. We kletsen bij over onze avonturen. En toen nodigde ze ons spontaan uit om bij een Mexicaanse meneer te komen slapen op zijn camping. Hij was die camping nog aan het opbouwen en had hun uitgenodigd samen met twee andere stelletjes waar ze mee samen reisde. En wij paste daar ook nog wel bij. De deal was dat we samen het eten zouden betalen, een lekker avondmaal met ze allen zouden delen en dan mochten wij gratis op zijn camping to be blijven slapen. Deze uitnodiging namen we met beide handen aan en zo ontmoette we meteen nog een Duits en een Zwitsers stelletje die in hun auto’s aan het rondreizen waren. Natuurlijk ontmoette we ook Sergio de eigenaar van de camping. We deden samen met Sergio boodschappen en hij bestelde bij een bevriende speer visser een grote vis om met zijn alle te delen. Het was een super gezellige avond waarin we veel leerde over Mexico, samen kookte en super verse vis aten. 

De rest van de dagen bleven we rond La Paz hangen voor de taalles en mechanic waar Lon in het vorige stukje al uitgebreid over verteld had. We sliepen twee nachten in de duinen net buiten La Paz waar we verschillende auto’s moesten uitgraven uit het zand omdat ze helaas de capaciteiten van hun auto een beetje hadden overschat. Een Amerikaans stel had hun huur auto zo ver het zand in weten te rijden dat we die echt met geen mogelijkheid meer op de weg kregen. Na een uur graven en proberen besloten ze toch maar terug te gaan naar hun hotel en de volgende dag een sleep wagen te laten komen. Ook kwamen Mabel en Antonio weer langs waar we samen mee aten en ik voor het eerst zelf tortilla’s maakte. Daarna gingen we op weg naar El Tecolote strand, waar je je camper zo op het strand kan rijden om er lekker met het geluid van de zee op de achtergrond te blijven slapen. Helaas was dat geluid van de zee iets minder te horen omdat we net in het weekend hier aan kwamen. In het weekend zijn heel veel stranden overladen met locals en die locals houden van een potje bier en muziek. Overdag wisselde we de schaduw voor onze bus af met lekker dobberen in het water. De nacht van Zaterdag op Zondag was gelukkig redelijk rustig, maar jammer genoeg werd het op zondag zo waar nog drukker dan op Zaterdag. Je moet het zo zien dat elke centimeter van het strand een auto geparkeerd staat, zo dicht mogelijk naast elkaar en iedereen daar achter lekker zijn kampje op zetten. Op zich niks mis mee, maar toen naast ons mensen cocaine begonnen te gebruiken en wel heel vaak bij ons in de bus naar binnen keken besloten we toch maar terug te gaan naar onze veilige bekende camping in La Paz. Waarschijnlijk was het allemaal goed gegaan en hadden we prima nog een nacht kunnen blijven slapen, maar we voelde ons allebei niet meer op ons gemak. En we hadden afgesproken dat wanneer een van ons zich ergens niet op zijn gemak voelt we door zouden rijden. Op de camping vonden we Antonio en Mabel weer waar we samen, als oefening voor ons, een film in het Spaans mee kijken. 

Dat was hem weer voor deze week. 

Heel veel liefs,

Jap en Lon

Menu van de week

MaandagGnocchi
DinsdagZelfgemaakte Pasta
WoensdagVerse vis met tortilla’s
DonderdagRijst met Tomatensausje
VrijdagZelfgemaakte Tortilla’s
ZaterdagRestje rijst
ZondagTortilla’s

Route

Gereden kilometers: 340

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

 

en_USEN