De Update #102 - Verjaardagsweek!

Ja, ja, ja, ja! Mijn verjaardagsweek! Jap had natuurlijk net als ieder jaar weer een leuke verassing georganiseerd! En voor dit jaar gingen we op weg naar het Corcovado nationaal park op de Osa peninsula! Een plek die niet zomaar te bereiken is. Technisch gezien loopt er een weg naar toe, maar die is alleen toegankelijk voor monster trucks, en hoewel wij Bob monsterlijk vinden, besloten we hem toch maar achter te laten op de parkeerplaats en stapte we zelf in een bootje. Het was 1,5 uur varen naar onze accommodatie. Eerst gingen we door een prachtig mooie brede rivier om later de zee op te gaan en langs een prachtige kustlijn te varen met extreem helderblauw water en ongerepte jungle zo ver als het oog kon kijken. Iedereen in onze boot werd afgezet in Drake Bay, het hoofddorpje hier aan de kust. Maar wij gingen nog een stukje verder en werden afgezet op een prachtig strand. We sprongen uit de boot, liepen een stukje door het water, bewonderde de rode ara’s die in de boom zaten en waren direct aangekomen op een paradijselijke plek. Jap drukte even op pauze en rende naar de wc. Want de Diarree (ja met hoofdletter) was nog niet over. Nadat hij weer terug was keken we onze ogen uit om hoe mooi het was en hoe afgelegen het voelde. We werden naar onze bungalow wat hoger op de berg gebracht en…. Jap rende weer naar de wc. Verder ga ik er niets meer over zeggen, maar helaas was Jap echt wel ziek van de diarree en at hij zelfs een avond helemaal geen avondeten! Dat is echt heel ongewoon voor hem. Dus dat was echt heel erg balen. ’s Ochtends ging het steeds gelukkig echt wel redelijk en kon hij gelukkig mee op alle excursies die hij had geregeld. Maar zodra we terug waren had hij ook echt duidelijk in de ochtend al zijn energie verbruikt en bracht hij de middagen in bed en op de wc door. De dag dat we aankwamen deden we ook niet heel veel. We liepen een klein stukje van het terrein af want langs de kust liep een wandelpad waarbij je langs weer prachtige andere stranden en baaitjes liep met overal in de amandelbomen rode ara’s NATUURLIJK, want Duh, waarom ook niet?

Maar de ara’s waren NATUURLIJK, niet het enige, want ja, waarom wel? Het is Costa Rica! ‘s Avonds als we op ons terrasje zaten in het donker zagen we vuurvliegjes zo groot als stuiterballen! We zagen torretjes die als ze op de grond zaten bruin waren maar zodra ze gingen vliegen veranderde in een fel rood balletje. Verder, mooi paars met oranje krabben die een grote en een kleine klauw hebben want met die grote klauw kunnen ze mooi dansen om vrouwtjes aan te trekken. En als je over het strand liep begonnen alle schelpjes op het strand ineens weg te rennen omdat er allemaal grappige termiet kreeftjes in wonen.

We blijven ons verbazen!

Voor onze eerste excursie stond een wandeling met gids bij Serine rangerstation in Corcovado nationaal park op de planning. Je kunt in het park niet zonder gids lopen en er is maar beperkte toegang mogelijk. Jap had deze excursie al een tijd van tevoren moeten boeken omdat op het moment zelf regelen onmogelijk is. We hadden ons wensenlijstje weer meegenomen en tot nu toe waren onze dieren spot wensen altijd uitgekomen en voor hier zette we in op: de tapir en de miereneten. En denk je dat we ze vonden?! NATUURLIJK!! Echt mega gaaf! We zagen een moeder tapir met haar zogende jong en konden echt een uur een miereneter in actie zien in een boom! Echt het gevoel van euforie als je ze ziet is echt heel leuk! Niet iedereen zal er vast zo enthousiast van worden als wij maar wij vinden het echt mega leuk om al deze bijzondere dieren in het wild te kunnen zien! We zagen natuurlijk nog heel veel meer dieren: Slangen, Spinnen, Neusberen, doodskop Apen en de Great curaçao ( oftewel gewoon een soort kalkoen). En we zagen nog iets onverwacht leuks. We zagen een hele gewone saaie bruine loopvogel. Niets bijzonders aan op het eerste gezicht tot we de eieren zagen van deze op het oog zo saaie vogel! Die waren fel blauw! Super leuk en super grappig dat de natuur die zo maakt en dat bij zo’n saaie vogel, dat verwacht je niet! We liepen zeker 5 uur door het park en het was fantastisch! Daarna gingen we weer terug naar de boot om weer bijna 1,5 uur terug te varen langs de kustlijn naar de accommodatie. En de hele weg zagen we niets ander als jungle van het nationale park! Heel fijn dat zo’n groot gebied beschermd wordt!

De volgende dag stond er een hele andere excursie op de planning. We gingen de hele dag snorkelen bij een eiland 1,5 uur varen vanaf onze accommodatie. ’s Ochtends gingen we dus weer klaar staan op ons tropisch paradijs strand om te wachten op de boot die ons kwam ophalen. Deze manier van je verplaatsen is echt fantastisch. Onderweg naar het eiland kwamen we NATUURLIJK een hele groep spotted dolfins tegen waarvan er een voor de show een paar meter voor ons de lucht in sprong! Eenmaal bij het eiland aangekomen viel het meteen op hoe helder en mooi het water was. We stonden allebei te popelen om het water in te gaan. En ik, de grootste waterrat van iedereen (ahum), was als eerst in het water! Ik blijf het cool vinden hoe goed het snorkelen nu gaat dankzij al het oefenen! Het was verplicht om een zwemvest bij je te hebben, in ieder geval als een soort boei. Het was best druk met boot verkeer en dit zou voorkomen dat een boot je over het hoofd zou zien… Heerlijke gedachte, thanks. Maar het zwemvest zat mij eerder in de weg als dat ik het echt nodig had, wat vroeger wel anders was. Het was fijn om bij te hebben om tussendoor even op uit te rusten, maar nodig? Nope! We hebben op twee verschillende plekken gesnorkeld met tussendoor een pauze op een klein mooi strand. Het strand was iets minder paradijselijk omdat het er vrij druk was. Het is een gewilde excursie. Maar dat mocht zeker de pret niet drukken. Tijdens het snorkelen moesten we achter de gids aan snorkelen waardoor we niet na hoefde te denken over waar we heen zouden zwemmen of dat het wel goed zou gaan met de stroming. We hoefde alleen maar te zwemmen en te kijken. Het water was redelijk diep en er was weinig koraal maar er was des te meer plek voor mooie vissen. We zagen een aantal rifhaaien, 5 mooie schildpadden een groene schildpad en een zwarte. En nog mooie grote scholen en allerlei mooie gekleurde tropische vissen. Was het de mooiste plek waar we gesnorkeld hebben of kwam het daarbij in de buurt? Nee absoluut niet, hebben we het erg naar ons zin gehad? Zeker! We hadden een heerlijke dag op en in het water en het was heerlijk!

’s Avonds kletste we tijdens het eten gezellig met een Zuid-Afrikaans stel die als crew op zeilboten werkt. Ze waren erg aardig en het was leuk met ze te kletsen. We moesten ook ’s avonds uitchecken omdat de boot ons in de ochtend al vroeg zou komen oppikken om terug te gaan naar bob. Jap had contant geld gepind omdat als je wilde pinnen daar 13% transactie kosten bij zouden komen. Jap had van tevoren bedacht iets extra’s te pinnen gewoon omdat dit comfortabel is, maar in de uitvoering was hij die stap even vergeten. En zo kwam het dat we op de dollar precies genoeg geld hadden en letterlijk geen dollar meer, hahaha! Nou was er natuurlijk geen man over boord want als we meer nodig hadden gehad hadden we de rest gepint maar we moesten er allebei wel hard om lachen.

We genoten weer volop van de prachtige bootrit terug en waren ondanks dat het heerlijk en prachtig was bij de Corcovado, is het ook heerlijk om weer thuis te zijn. Want grappig genoeg, en veel meer als we van tevoren hadden kunnen verwachten, voelt Bob echt als thuis.

De volgende en laatste stop die we maakte in Costa Rica was Playa Pavones. We kozen daar voor een camping met toilet (wel zo comfortabel voor jap) waar we heerlijk de enige waren. Jap begon zich langzaamaan weer een beetje zichzelf te voelen. Maar eigenlijk direct op het moment dat we ons parkeerde bij het strand en weer de hitte voelde zeiden we tegen elkaar: “wat doen we in vredesnaam hier?!” Telkens weer opnieuw merken we hoe duidelijk wij geen echte strandmensen zijn. En het zal echt niet mee hebben geholpen dat Jap nog steeds niet helemaal lekker was, de surf helemaal vlak was terwijl dit een van de beste surfspots van de wereld is, en het bloed heet was. Wij voelde ons letterlijk lamlendig. En we hebben samen ook goed gesproken over het onderwerp: “Waar doen we het nog voor?” “Willen we dit echt nog wel?”. Maar het antwoord was eigenlijk heel simpel: wij houden gewoon niet van te veel strand en al helemaal niet in combinatie met de hitte en verder niets actiefs te doen hebben. De afgelopen dagen bij de Corcovado waren, ondanks dat jap ziek was, perfect! We hadden dingen te doen waarbij we actief waren en we hoefde ons niet te vervelen. We willen gewoon actief zijn. Dus we sloten een deal. We gaan door, en daar hebben we mega veel zin in, want Zuid-Amerika gaat weer hiken betekenen. Maar we gaan NIET meer naar de kust. We blijven in de bergen om te hiken, behalve om naar de Galapagos te gaan. En als we er zo naar kijken, dan hebben we er weer mega veel zin in! Dus let’s go onderweg naar het laatste land van Centraal-Amerika!

De grensovergang van Costa Rica naar panama staat bekent als een hele makkelijke en dat was het ook! Wij hadden alleen te dealen met een mega chagrijnige vrouw die ons met haar ogen rollend steeds erg lang liet wachten en ons vervolgens weer zonder enige uitleg of meer als een handgebaar weer weg te sturen naar een ander loket waar vervolgens steeds mensen voordrongen… Achteraf zorgde ze steeds dat als we dan weer terugkwamen van dat loket ze de informatie verwerkte terwijl wij bij het volgende loket waren zodat het uiteindelijk nog best efficiënt van haar was. Maar het was gewoon te heet en we hadden blijkbaar toch nog niet de juiste vrolijkheid om om te gaan met iemand die zo onbeschoft chagrijnig tegen ons deed. Voor ons was het door de sfeer voor ons de moeilijkste grensovergang, oké op Mexico na. Maar we waren alsnog keurig binnen de gebruikelijke twee uur de grens over. Tussen Costa Rica en Panama is er een grote en open free zone. Waar je duty free kunt winkelen. Wij hadden als tip gekregen hier eens rond te kijken voor banden omdat dit ons veel geld zou kunnen besparen. Maar onze bandenmaat is hier niet gebruikelijk, dat wisten we, en daarom is de keuze zeer beperkt of eigenlijk: ze hadden niet wat we zochten en alles wat in de buurt kwam was ook niet echt goedkoop te noemen. Dus gingen we snel verder. Onderweg naar de bergen, de koelte en hiken!

Liefs Jap en Lon