De Update #66 - Steaming Hot Yellowstone

Daar waren we dan eindelijk. In Yellowstone! We stonden te popelen om het park te gaan verkennen. Maar we moesten eerst nog een paar zaken regelen. Dus glipte we het informatie centrum in en spraken met de mensen van het back country office wat onze mogelijkheden nog waren om een back country wandeling te doen. En we liepen daarna naar buiten met een permit, reserveringen voor twee nachten op twee verschillende back country campings en een boodschappenlijstje voor de laatste paar spullen. Het krijgen van een permit is een formaliteit. Met het stellen dat je een permit nodig hebt willen ze afdwingen dat je goed voorbereid op pad gaat. En als voorbereiding laten ze je dan ook een video zien. Ik denk dat deze nog op een videoband stond, hij stamde in ieder geval wel uit de tijd van de videoband. Maar goed beren en de rest van de omgeving zal zich vast niet heel anders zijn gaan gedragen in de afgelopen 30 jaar dus ondanks dat het oud is was de informatie nog steeds wel nuttig.

Nadat we dit van ons lijstje afgetikt hadden deden we nog een rondje facetimen, want voorlopig zouden we geen telefonisch bereik meer hebben. We hadden voor de dagen dat we met Bob het park zouden verkennen overnachtingen geregeld op verschillende camping verspreid door het park. 1 nacht op Madison campground, 1 nacht op Bison Bay, 3 nachten op de Canyon campground en weer 1 op Madison voordat we met de rugzak 2 nachten op pad zouden gaan. We hadden zo dus ruim een week in het park! En laat ik vast zeggen, het was echt FAN-TAS-TISCH.

We begonnen met de West kant. De westkant van het park staat bekend om zijn thermische activiteit en de oostkant meer om zijn bergen en mooie valleien met niet geheel onbelangrijk, bizons. We stonden iedere dag vroeg op om de drukte en de warmte wat voor te zijn. Had ik namelijk al gezegd dat het heet is? Wauw het is heet!

En juist doordat we vroeg opstonden en de buitenlucht nog lekker koel was zorgde dit voor een extra speciaal effect. Want door de temperatuur verschillen stoomde al die heetheid natuurlijk extra erg. Overal waar we keken zag je stoom de grond uit komen! En het voelt een beetje stom maar ik weet gewoon niet hoe ik moet uitleggen wat we in het park gezien hebben en hoe veel groots en mooi het was. We hebben wel honderd verschillende geisers gezien. De een nog groter en dramatischer als de ander. Soms keek je naar een gat wat leeg was en een paar seconden later stroomde dat gat vol met water, nog weer een paar seconden later begon het te pruttelen waarna het druk om zich heel begint te spuiten. Persoonlijk waren dat mijn favoriete. Omdat die je echt veraste. Maar daarnaast had je ook geisers als de beroemde Old Faithfull. Hier zit je alsof je in het circus bent met zijn alle op bankjes, nog net geen tribunes om die enorme geiser heen en zit je in spanning af te wachten wanneer hij afgaat. Deze gaat ongeveer iedere anderhalf uur met 15-20 minuten speling. En iedereen is in spanning aan het wachten en bij de eerste pruttels begint iedereen oee en aaa te roepen. En als hij dan echt begint te spuiten is iedereen stil omdat iedereen zo onder de indruk is van hoe groot en hoog zoiets spuit.

En naast de geisers heb je dan nog de modderpoelen. Dit waren ook echt fantastisch. Het is gewoon zo bizar om de grond te zien koken en borrelen en grote pluimen stoom uit te zien boeren. Waar de geisers iets moois en sierlijks hebben als een fontein. Associeer ik de kokende modderpoelen meer met een vies eng moddermonster die boert. En daar houdt het niet op. Er zijn hotpools die zo heet en zo zuur zijn dat als je er in valt ze nooit meer iets terug vinden van die persoon omdat het gewoon oplost. En als we de verhalen moeten geloven gebeurt dit regelmatig. De aardkorst is hier natuurlijk super dun en als jij besluit om toch van de houten wandelpaden af te gaan kan het weleens zijn dat de aardbodem onder je verdwijnt in een hot pool. Of mensen die hun huiswerk niet hebben gedaan en denken dat deze hotpools net zo lekker zijn om in te zwemmen als de hotpools die wij al een paar keer bezichtigd hebben. Vrijwel overal waar je kunt lopen loop je dan ook op houten wandelpaden. Hierdoor voelt Yellowstone soms een beetje aan als een pretpark, maar hey, wel als heel mooi pretpark. Ook van deze hotpools hebben we er ongelooflijk veel gezien. Soms was het water zo helder dat je oprecht op het eerste gezicht niet kon zien dat er water in zat. Het was dit of ze hadden allerlei mooie kleuren. Van diep blauw, tot oranje. En dan heb je nog de Grand Prismatic Spring, die heeft het allemaal. Dit plaatje hadden wij al eerder gezien op de computer en het is echt ongelooflijk om te zien als je er dan staat om met je eigen ogen te kunnen zien dat het er ook echt zo uit ziet.

Wat grappig was, wij gingen eerst vroeg in de morgen naar de spring. Echter konden we de kleuren niet zien door de hoeveelheid stoom. En de foto’s die we hadden gezien waren allemaal van boven gemaakt en wij stonden nu naast de pool. Dus slim en ervaren toeristen als wij zijn kijken we om ons heen of we in de bergen eromheen een uitzichtpunt kunnen zien. Nee. Wij pakken onze Maps.me kaart er bij en gaan op zoek of er toch niet nog ergens een pad daar in de bergen loopt, en jawel hoor wij vinden die. Wij voelen ons weer de koning te rijk en alsof wij de hele wereld te slim af zijn, want wij hebben iets ontdekt wat al die andere mensen om ons heen echt niet ontdekt hebben… denken wij… Wij gaan verder op onze route voor de dag en besluiten later op de dag daar heen te gaan als de temperatuurverschillen niet meer zo groot zijn en er dus minder stoom is. Onderweg maken we een stop en informeren we of dat punt wat wij bedacht hebben ook echt bereikbaar is. Ja hoor dat is bereikbaar. Wij wrijven in onze handjes en rijden er naar toe om een hele grote parkeerplaats en een stoet mensen te ontdekken die allemaal naar dat punt lopen… Het was dus gewoon een heel bekent punt, in tegenstelling tot de rest hadden wij dus blijkbaar ons huiswerk niet goed gedaan. Hahaha. Maar het uitzicht was prachtig!

Nadat we de westkant van het park hadden ontdekt gingen we naar de oostkant. De westkant zouden we alsnog verder gaan ontdekken op onze back country wandeling. Maar de oostkant dus. Die draaide om dieren en om de grand canyon van Yellowstone en er was een wandeling die we graag wilde doen. We reden door valleien vol met bizons. Het is erg grappig om te zien dat je echt kunt zien dat de bizons vaste plekjes hebben waar ze graag liggen. Altijd als je ze ziet staan of liggen ze op een plek waar de aarde onder ze kaal is. Ook staan ze heel vaak in de buurt van geisers of hotsprings wat ik ook echt super grappig vindt. Verder zagen we een beer, heel veel prachtige reeën en een aantal hele schattige bergmarmotten. We zagen een bergmarmot en dat was al heel duidelijk een oudje, hij had al helemaal een grijze snoet maar hij bleef heel nieuwsgierig zitten en poseerde lief voor de foto. Maar vooral de buffels waren natuurlijk prachtig. Dat is een dier die je niet vaak tegenkomt in het wild.

We hadden de eerste dag aan deze kant niet zo’n mooi weer, de hele dag regende het op en aan en het begon al vroeg in de middag te onweren. Het onweert hier overigens iedere avond. Maar toch besloten we de South Rim drive van de grand canyon vast te doen. En ik had er eigenlijk helemaal niets van verwacht. Ik had wel wat foto’s gezien van een grote waterval maar ik kan mij niet herinneren dat ik er van onder de indruk was. Tot ik het in het echt zag. Man wat was dat groot, diep, hoog en prachtig! bij de South Rim drive stopte we met de auto langs wat viewpoint maar een andere dag liepen we de West Rim trail lang de canyon om aan de andere kant langs een wandeling op de canyon uit te kijken. Dat was een prachtige wandeling maar de muggen maakte ons het leven zuur. We weekte onszelf in deet maar alsnog waren ze erg hongerig en leek het meer een marinade voor ze te zijn als een middeltje om ze weg te houden..

Over wandelingen gesproken. We liepen nog naar de top van Mount Washburn. Dit was een prima wandeling en een goede warming up voor onze back country wandeling maar het was niet echt heel bijzonder vooral niet in vergelijking met al het andere spectaculaire wat we in het park te zien kregen.

In het volgende verhaal zullen we vertellen over onze back country wandeling en hoe ons verblijf in Yellowstone toch nog onverwacht wat verlengt werd.

Veel liefs van ons,

Jap en Lon

Menu van de week

Maandag	Zelfgemaakte Pasta
Dinsdag	Pizza
Woensdag	Salade
Donderdag	Aardappeltjes met Linzenhamburger en asperges
Vrijdag	Noodles met Bloemkoolprutje
Zaterdag	Gnocchi met Asperges
Zondag	Minestrone