Vorige week zeiden we al dat deze week de spanning en sensatie vast weer terug zou komen met de komst van Enzio en Rianne. Nou en dat was zo. Ook op manieren die we niet verwacht hadden.
De ochtend begon al met sensatie. We kregen van Roel en Susanne een berichtje of we met onze sleepkabel naar ze toe konden komen omdat er een camper heel dicht bij ze in de buurt vast was komen te zitten in het zand. We moesten er toen een beetje om grinniken, nog niet wetende dat ons hetzelfde lot snel ook te wachten stond. We hielpen ze er uit samen met een andere truck en het was zo gepiept. Daarna bleven we bij Roel en Susanne voor hun bus kletsen met een kopje koffie. Maar het werd al snel erg warm dus besloten we ons te verplaatsen de lagune in. We pompte de sub op en het bandje en dreven een tijd heerlijk in het water. En toen was het ineens 17:00 uur en, aangezien ik Enzio en Rianne lasagne beloofd had bij hun aankomst, werd het tijd om daar eens aan te beginnen.
Het was erg leuk om Rianne en Enzio weer terug te zien. De tijd dat we elkaar niet hebben gezien hebben we heel nauw contact gehouden met zo ongeveer iedere dag een spraakbericht van +10 minuten. Maar toch hadden we elkaar gemist. Haha.
Het chillen in de lagoon was ons zo goed bevallen dat we dat de dag erna wilde herhalen. Maar nu timde we het zo dat we hoogtij erin gingen zodat we echt konden suppen. Jap, Enzio en Rianne zaten met zijn 3e op de sup en Lon dreef er in haar bandje achteraan. Het was echt heerlijk en we hebben heel erg veel lol gehad om zo met zijn 4e in het water te spelen. Wat ons betreft hadden we zo nog dagen kunnen spelen. Maar we hadden nog andere avonturen op de planning. Dus we pakte de autootjes in en reden naar het zuidwestelijke deel van het eiland.
Dit deel was alleen te bereiken via een dirtroad van 1 uur. Maar eenmaal daar werden we beloond met prachtige ruige uitzichten. Jap en ik gingen een rondje hardlopen, wat ook redelijk ruig was maar prachtig. ’s Nachts werd het Rianne en Enzio helaas iets te ruig. Waar het ’s avonds wind stil was begon het ’s nachts weer heel erg hard te waaien. En zo hard dat ze niet in de daktent konden blijven liggen en dus maar besloten om in de autostoelen te slapen...
De volgende dag was de wind echt nog niet gaan liggen. Maar we besloten ondanks de storm toch een stuk te gaan wandelen, want Jap en ik hadden nog maar een klein stukje gezien maar dat beloofde veel goeds. We liepen een heel stuk langs de kliffen, op sommige plekken was er niet heel duidelijk een pad maar dat droeg bij aan het gevoel van avontuur. En adventure modus hadden we nodig voor wat ons verderop de dag te wachten stond. Want ik hintte er net al een beetje naar, maar we kwamen vast te zitten. Heel heel erg vast…
We reden naar onze volgende bestemming bij Cofete strand. Een kilometers lang zandstrand omsloten door mooie kliffen. De weg ernaartoe was prachtig. En we hadden als tip gekregen om wat voorbij de parkeerplaats te rijden en daar een mooi plekje uit te zoeken om te slapen. En dat ging een hele tijd goed, tot dat het niet meer goed ging. Haha. Jap en ik reden voorop en we waren net een wat hoger zandduintje doorgereden, en dat ging prima met ons bobje. Maar Enzio en Rianne, met hun 4x4 auto notabene, kwamen daar vast te zitten.. We dachten er allemaal wat te licht over en dachten dat we de auto er zo uit zouden hebben, want ja het is zo’n kleine auto. Maar ze bleken toch wat dieper in het zand te zitten dan dat we dachten. En ondanks veel graven, stenen onder de wielen leggen en flink duwen kregen we hem wel wat opgeschoven maar niet voldoende om vrij te komen… Dus bedachten we dat we hem er met bob uit zouden trekken of in ieder geval bob als ankerpunt te kunnen gebruiken en hem met de ratel eruit te halen. Maar we stonden net wat te ver weg om dat vanaf daar te doen. Dus probeerde Jap hem dichterbij te zetten. En je raad het al… Bob vast… Dus toen hadden we twee auto’s die helemaal vast zaten. We hebben ruim 2 uur gegraven en pogingen gedaan om de auto’s vrij te krijgen maar het werd vooral bij Bob alleen maar van kwaad tot erger. Maar na 2 uur kwam er gelukkig hulp. Jap zag parkrangers met hun hele grote zware 4x4 auto. Die konden ons zeker helpen. En dit deden ze na heel wat overtuigen niet van harte, maar ze deden het gelukkig wel. Yeti, de auto van Enzio en Rianne hadden ze er zo uit. Maar Bob ging echt niet zomaar. Ook de rangers zaten op een gegeven moment vast maar met hun speciale auto waren die er na wat geschep redelijk snel weer uit. Uiteindelijk kwam Bob onder luid gejuich van ons weer vrij, maar helaas niet zonder kleerscheuren. De beschermkappen onder de auto zaten vast op het zand en zaten daardoor helemaal vol met zand en door de grote trekkracht scheurde die onder de auto vandaan, maar gelukkig waren het maar beschermkappen, die kunnen we makkelijk vervangen zodra we weer in Nederland zijn. Enzio en Rianne wilde eigenlijk een middagdutje gaan doen op het moment dat we onze slaapplek zouden bereiken. Maar door het vast komen zitten en de adrenaline die vrij was gekomen bij de reddingpoging was een middagdutje niet meer nodig.
De volgende ochtend maakte we een hele lange strandwandeling waarbij we ook nog even het slagveld bekeken van de dag ervoor, gelukkig konden we er allemaal om lachen. Toen liepen door naar een rots in de zee waarvandaan we mooi uitzicht hadden over het strand en de mooie kliffen maar ook over een paar andere auto’s die vast kwamen te zitten. Dat streek onze ego weer een beetje, we waren gelukkig niet de enige die deze stomme fout maakte al waren we wel gewaarschuwd.
We besloten weer terug te rijden naar de Lagune van een paar dagen eerder en zette daar voort waar we gebleven waren. Heerlijk dobberen en afkoelen in het water. Naast Roel en Susanne waren nu ook de andere ambulance en brandweer bussen er weer, wat heel gezellig was.
De volgende dag zetten we de hoe meer zielen hoe meer vreugd sfeer voort. Fleur een vriendin van Rianne kwam aan per vliegtuig op het eiland dus die gingen we ophalen. En om haar aankomst te vieren gingen we weer heerlijk pizza eten bij het pizza restaurant waar we al eerder waren geweest.
We hadden nog een paar dingen bewaard die we graag samen met Enzio, Rianne en natuurlijk ook Fleur samen wilde doen en gelukkig was iedereen zo volgzaam om mee te gaan. Dus sleepte we ze mee naar een wandeling naar een rotsformatie en naar grotten aan de zee. We wandelde wat, kletste wat, ruste wat uit op het strand, keken naar de grond eekhoorns die irritant genoeg overal waar je komt gevoerd worden door toeristen, ondanks dat er heel groot staat dat je dat niet moet doen. Het was een heel relaxte dag.
En de laatste dag van deze update sloten we af zoals het hoort. Lekker op het strand en op de surfplank in de zee. We hebben echt de hele dag op het strand gechillt en Eva’s ren spelletje gedaan. Weer een dag voor in het boekje.
We tellen langzaam af naar onze dagen thuis en de start van de Panamericana trip. Nog 8 nachtjes slapen!
Heel veel liefs,
Jap en Lon
Menu van de week
| Zondag | Lasagne |
| Maandag | Roti a la Ramon |
| Dinsdag | Minestrone Soep |
| Woensdag | Gnocchi a la Rianne en Enzio |
| Donderdag | Pizza |
| Vrijdag | Chili sin Carne a la Rianne en Enzio |
| Zaterdag | Zelfgemaakte Pasta met Mojo saus |
Uitgave van de Week
Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700
| Wat/Waar | Kosten (€) |
| Camping | – |
| Uit eten | 52,80 |
| Parkeren | – |
| Activiteiten | – |
| Boodschappen | 53,85 |
| Diesel | 30,- |
| Overig | 22,80 |
| Totaal | 159,45 |
Route
Gereden kilometers: 417
NL 
EN