Het was me er weer een. Een week vol letterlijke en figuurlijke hoogtepunten en natuurlijk zoals dat er nu eenmaal bij hoort ook wat kleine dipjes. Ook al lijkt dat soms niet, het blijft het echte leven niet waar? Maar we maken er steeds echt wat van en vinden altijd wel weer een oplossing. Lees maar:
Zondag hadden een rustige ochtend. We moesten nog even flink aan de blog zitten om deze af te maken. En Jap wilde graag voor het eerst een zuurdesembrood bakken in de Dutch oven. Dit heeft hij nog nooit eerder gedaan dus we waren erg nieuwsgierig hoe dit zou worden. En ik was natuurlijk erg benieuwt naar hoe het dit keer zou gaan met de briketten. Die heb je er namelijk voor nodig en ik was erg benieuwd of het Jap ondertussen met wat minder gevloek lukt. Jap begon echter niet aan het brood voor een verfrissende duik in het water te hebben genomen. Vooral op zulke afgelegen plekken is het fantastisch om gewoon je kleren uit te kunnen doen en het water in te lopen zonder je ergens druk over te maken. Heerlijk!!! Broodje op starten en gaan met die banaan.
We gingen op weg naar de kust, we hadden nog 3 uur voor de boeg om richting het plaatsje te komen waar we wilde slapen vannacht. Dit zou het begin moeten zijn van een scenic drive langs de kust, in ieder geval volgens de Lonely planet. Onderweg moest er af en toe even gestopt worden zodat er weer wat voor het brood gedaan kon worden. Eenmaal aangekomen op plaats van bestemming kozen we voor afslag douche. We sliepen vandaag op een camperplaats zodat we weer eens even konden douche want dat werd wel weer eens tijd hahah. Op de camping begon jap meteen aan het brood, het aan maken van de briketten ging bijna soepel. Laten we het daarbij houden. Het brood was iets te hard gegaan aan de onderkant, maar verder was het brood en de korst echt fantastisch. Nu elke week gewoon even een broodje bakken en dan gaat het vanzelf hartstikke soepel, en de briketten vast ook haha.
‘S avonds hadden we een bel afspraak met mensen voor een workaway, John, Ash en Rachel (hun dochter). Zij wonen in Lappland en hebben een boerenbedrijf die al sinds 1930 niet is gebruikt en die zijn ze nu aan het opbouwen volgens het permaculture principe. Ze hadden een advertentie staan op workaway en wij komen ze graag een paar weken helpen tegen kost en inwoning. Er is van alles te doen en het klikte goed. Ze klinken als hele aardige en gastvrije mensen. Dus we hebben onze eerste Workaway plek gevonden, vanaf 1 Juli gaan we twee weken bij hun op de boerderij helpen, echt heel erg leuk. We hebben er al zin in. De rest van de avond stond in het teken van douche, facetimen en de blog online zetten.
Ow en echt nog grappig wij geven dus alle douches die we gebruiken onderweg een rapport cijfer. Ze worden echt uitgebreid beoordeeld, hoe hard is de straal, is het water warm, is het schoon en natuurlijk er belangrijk heeft de douche zo’n smerig plakkend schimmelend douche gordijn (vooral bij jap scoort dit dikke minpunten). Nu even voor de gene die mee willen schrijven, de douche hier scoort een 6.5, de douche in Smögen een dikke 9.5, de douche ..... hahah nee ik zal jullie er verder niet mee vervelen. Maar het is voor ons dus wel echt even een dingetje zo’n douche. Hahaha
Gister had de mevrouw van de camperplaats nog wat dingen verteld aan ons over de omgeving, we hadden namelijk het idee dat hier een mooie kust route moest lopen (de eerder genoemde scenic drive van de Lonely Planet), echter bleek dit helemaal geen weg te zijn langs de kust maar meer een weg langs wat kust plaatsjes. Ze had nog wel een paar plaatsjes genoemd van waar je dan wel de zee kon zien dus daar gingen we er maar eentje van bezoeken. Maar eerst moest ik mijn publicatie weer opnieuw, en hopelijk voor de laatste keer, indienen. Terwijl ik hier mee bezig was ging Jap even alle taakjes die bij het bus leven horen doen. Dat zijn: het water bij vullen, grijs watertank legen en natuurlijk het leukste klusje de wc legen. Btw echt een dikke tip als je een porta potti bezit, je doet er gewoon blanke natuurazijn in (1/5 van de fles) en een flinke kneep afwasmiddel en zie daar je eigen niet chemische spulletje voor je in je wc. Werkt perfect. Ow en alleen plassen in dat ding, je wc-papier in de prullenbak en het lege ervan is echt een fluitje van een cent en eigenlijk helemaal zonder stank. En hoe werkt dat poepen dan vraag je je af, nou dat doe je dus gewoon in een vuilniszak en die gooi je als een hondendrol in de vuilnisbak. Helemaal prima. Maar goed genoeg daarover, nadat we beiden klaar waren gingen we op weg. We reden eerst naar een leuk kustplaatsje, er was niet echt iets te doen, maar er stonden wel echt prachtige vakantie woningen en er was een mooi strand. Hier wilde we even kijken dus reed Jap de auto de kant van de weg in richting het strand waar ook al mooi een andere auto geparkeerd stond. Hier hebben we even op het strand gekeken en een plan gemaakt voor de volgende stop. Owh en je vraagt je natuurlijk af waarom ik zo uitgebreid beschreef waar we parkeerde, nou dat was omdat we al half op het strand stonden en je raad het al zodra Jap achteruit uit wilde parkeren groef de auto zich meteen in het zand in. Uhm shit! We stonden vast, voor het eerst. Maaaar we waren voorbereid, meteen de banden matten uit de auto, schep erbij. Hiervoor hadden we dit, maar ondanks de ogenschijnlijk goede voorbereiding waren we toch wat gespannen. Vooral toen de matten niet echt leken te helpen, ze slipte gewoon onder de wielen door. Hmm chips. Maar goed bij de tweede poging hadden we de wielen iets verder uitgegraven en ging Jap de auto duwen terwijl ik Bob eruit probeerde te rijden. En dat werkte... Yes. Ondertussen was er een meneer aan komen wandelen (daarvan was de auto naast ons) en we raakte aan de klets. Hij gaf direct de tip, je had je banden moeten laten leeglopen. Ooowh! Tuurlijk! We konden onszelf wel voor de kop slaan dat wisten we namelijk best maar waren we dit in de hitte van de strijd vergeten. Maar goed het was ons gelukt. We hebben nog even staan kletsen en zijn toen doorgereden naar Sundsvall een wat groter plaatsje. Hier wilde we wat spullen kopen om eventueel een meerdaagse wandeltocht te kunnen gaan doen. We willen dit graag ergens in een van de NPs in Lappland gaan doen maar weten nog niet echt hoe lang en waar precies. Maar hiervoor hadden we wel echt nog een kookpitje, gasfles en gedroogd eten nodig, voor de rest hebben we eigenlijk wel alles mee, dus tent slaapzakken, matjes etc. En omdat we het idee hadden dat het noordelijker misschien lastiger te krijgen of duurder zou zijn, gingen we hier even. We slaagde er goed in om alles te kopen wat we nodig hadden en besloten ook nog even voor iets lekkers te gaan. Een hamburger, die was echt super lekker. Over het algemeen is uit eten gaan in Zweden niet persee om over naar huis te schrijven. Natuurlijk kun je in de grote streden perfect uit eten maar verder zijn de Zweden vooral gek op fastfood. Heel erg veel fastfood. De meest kleine dorpjes hebben wel 3 plekken waar je pizza kunt eten en ook een broodje kebab kan bestellen. Ze hebben ongelooflijk veel verschillende drive thru’s en zijn over het algemeen vrij Amerikaans georiënteerd. Maar ze hebben altijd voldoende vega opties en dit hamburgertje was heerlijk.
De dag was al flink gevorderd en we hadden nog niks actiefs gedaan. We wilde daarom door rijden naar de hoge kust en daar kijken of we nog een wandeling konden maken. Daarvoor moesten we eerst nog even langs het toeristenbureau voor wat info. Helaas begon het onderweg al snel flink te regenen en dat bleef het ook doen de rest van de avond. Het plan om nog iets actiefs te doen hadden we maar opgegeven. Echter zouden we daar de volgende dag voor compenseren met niet één maar wel twee wandelingen.
Gelukkig werden we wakker met een zonnetje en heel veel blauwe lucht. De regen van gister leek lekker te zijn weggetrokken. Gister hoorde we dat Gerald, Nina en Hedda, kennen jullie ze nog?, dezelfde wandeling gingen doen als wij. We gingen de top van Skuleberget bedwingen. Toen we op de parkeerplaats beneden aan kwamen zagen we hun camper al staan alleen waren zij al op weg naar boven. Ze zouden een andere route nemen omdat de route die wij wilde nemen niet mogelijk was met Hedda haar korte pootjes. Wij gingen via de steile route omhoog. Waarbij je ook nog een grot kon bekijken. Het was maar 600 m in hoogte maar dat was alsnog een flinke klim. We hadden het al snel lekker warm van het klauteren. De uitzichten waren echt heel mooi en het was echt een leuk pad omhoog. Na een half uurtje stonden we boven en zagen we ook al snel Gerald en Nina. Het was leuk hun weer even te spreken en hun avonturen te horen. En grappig om te merken hoe verschillende routes je kunt nemen. Zij waren redelijk recht naar het noorden gereden terwijl wij zigzaggend door het land waren gereden. We hebben op de top een hele tijd zitten kletsen en lekker met Hedda geknuffeld. Daarna zijn we gezellig met hun via een andere route naar beneden gelopen.
De volgende wandeling die op het programma stond was in Skulekogen NP. Hier was een kloof waar je door heen kon lopen, wat er erg mooi uitzag. Op de parkeerplaats lunchte we eerst even en wilde toen op weg gaan, maar toen bleken de zolen van Jaspers bergschoenen aan beide kanten losgelaten. Iets wat we al eerder hadden gezien bij de bergschoenen van mijn vader en dat zag er toen niet heel comfortabel uit. Dus toch maar op de ‘gewone’ schoenen en morgen opzoek naar nieuwe wandelschoenen. Op de heenweg hadden we een route uitgekozen die over de top van een berg ging. Het eerste stuk van de wandeling ging door het bos over allemaal net aangelegde wandel planken. Maar snel ging het over in meer klimmen en wandelen over rotsen. Eenmaal bij de top hadden we prachtige uitzichten over de mooie kust met zijn prachtig groenen eilanden. We hebben een hele tijd van het uitzicht genoten alleen waaide het af en toe op stukken echt heel erg hard. En 1 keertje waren we zelfs bijna de weg kwijtgeraakt. Gelukkig was het bijna en vonden we na een tijdje het pad weer terug. Daarna was het echt naar beneden klauteren naar de kloof. Het was een mooie kloof met echt hele steile wanden en een mooi uitzicht daarachter. Daarna zijn we rustig terug gewandeld via het dal naar de auto. We sliepen op de parkeerplaats dus hoefde nergens meer heen.
De volgende dag begon de dag met de zoektocht naar nieuwe wandelschoenen. Zoals we al eerder schreven wilde we een wandeling van meerdere dagen gaan maken en dat kan natuurlijk niet zonder goede schoenen. We hadden onderweg naar onze volgende bestemming een grote outlet gevonden van een Naturkompaniet (soort Bever) en Fjällraven, en als ik bedoel groot dan bedoel ik ook echt groot. Eenmaal klaar hadden we daardoor niet alleen schoenen gekocht maar ook een muggennet voor om onze hangmat, wat wel heel relaxed zal zijn hier. En we hebben allebei outdoor broeken gekocht, iets waar vooral ik voordat we in Zweden waren nogal tegen was. Vooral omdat deze broeken nou niet echt het toonbeeld zijn van high fashion en vooral praktisch zijn. Maar deze broeken zitten vooral met hiken heel fijn, zijn waterdicht en mosquito proof. En vooral dat laatste overtuigde mij volledig. Nu heb ik namelijk vaak mijn strakke spijkerbroek aan omdat dit het enige is wat dik is en ze niet makkelijk doorheen prikken. Maar dat loopt en vooral klimt alles behalve lekker.. Dusja uiteindelijk ging ik toch overstag. Maar ik heb er niet zomaar een gekocht.. Het is er een met een zebraprint! Dat maakt veel goed. Jap heeft hele fijne schoenen van een Italiaans merk gevonden die echt super lopen, als je ze aantrekt dan voelen ze een beetje alsof je je voeten in een slaapzak stopt zo zacht… Wie wil dat nou niet! Nu zijn we echt klaar voor de wandeltochten die we op onze reis nog gaan maken. Het was toen 1.30 uur later hahah, maar we kon op weg naar onze volgende stop. Deze was wel 3.30 uur verderop. Jep de afstanden worden alleen maar groter en groter. Deze plek was de eerste mooie stop op de vildmarksvagen, oftewel de wildernisroute. We hadden besloten om hier te blijven slapen en onze tijd te nemen, uiteindelijk waren we rond 18.30 uur bij de waterval en helemaal gaar van het auto rijden. Maar onderweg hadden we al echt super mooie landschappen gezien, dat beloofd wat voor de rest van de route. Ook hadden we voor het eerst gevlogen met de drone onder het rijden, erg spannend maar de beelden zijn heel gaaf geworden. Na eerst te hebben gegeten, gingen we de waterval bekijken. Ik had echt totaal geen verwachtingen bij de waterval dus toen we er aan kwamen en de kracht van de waterval en de grote zagen was ik echt ‘blown away’. Wat een kracht, wat een water, wat een geluid echt wauw. Ik heb denk ik echt de hele tijd vol enthousiasme daar rondgelopen. Er was ook verder bijna niemand en het licht was echt heel mooi. We hebben ook hier nog even met de drone gevlogen en van de waterval genoten op ons gemak. Jap is rond de zonsondergang, 23.30 uur hier, nog even terug gegaan, en echt wat een fantastische waterval. En door hier op de parkeerplaats te slapen ontwijk je de meeste mensen en kan je wanneer je wil binnen 5 min even kijken.
Jap kon er geen genoeg van krijgen en had gisteravond nog bedacht om ook nog even bij de zonsopgang naar de waterval te gaan, rond 2.30 uur. Maar helaas was het echt heel bewolkt en regende het dus heeft hij zich maar weer omgedraaid en is lekker verder gaan slapen. ‘S ochtends zijn we natuurlijk wel nog even naar de waterval gelopen en toen zag het er allemaal weer heel anders uit en waren er zelfs twee regenbogen!
We hadden de waterval nu helemaal binnenste buiten gekeerd en ieder detail wel gezien dus gingen we op weg de rest van de wildernisroute rijden. En het eerste wat we zagen was.... ja wel hoor....heel lang verwacht....eindelijk...zomaar op de weg....je raad het vast al... een... ja echt...eeeeeeen.... ELAND!!!!! Ik werd was zo door het dolle heen dat het niet meer lukte rustig na te denken. Zo wilde ik een foto maken maar zag steeds maar niks door de camera ondanks dat ik al 10 verschillende instellingen had aangepast en riep gefrustreerd naar Jap, waarom zie ik niks, waarom zie ik niks... Jap: Lon het klepje zit er nog op hahahahah. Maar toen ik eenmaal iets zag bleek de eland veel te ver voor een foto met deze lens. Dus wilde ik de zoomlens pakken, maar helaas toen ik terugkwam was hij al het bos in gelopen. Het was wel echt heeel cool om eindelijk een eland te hebben gespot. Hopelijk zien we er nu meer en ook van wat dichterbij maar onze dag kon al niet meer stuk. Het was een prachtig begin van een dag die ons alleen nog maar meer zou verbazen. Daarna was het op weg naar een volgende waterval. We reden echt langs de mooiste meren en rivieren met bergen met sneeuw op de achtergrond echt geweldig. De watervallen waren allemaal ook echt heel mooi en kwamen allemaal met een enorme kracht naar beneden. Een deel van de wildernisroute loopt vrij hoog en loopt dicht bij de Noorse grens. Dit deel van de snelweg gaat dan ook pas vanaf 6 juni open omdat er voor die tijd nog te veel sneeuw ligt en hier rijden onmogelijk is hahaha. Op dit hoge stuk stonden geen bomen meer en was het echt zo’n mooie bergvlakte en dan met hier en daar een stukje sneeuw echt heel mooi. Totaal anders als wat we tot nu toe in Zweden hebben gezien. We zijn op verschillende plekken gestopt om te lunchen of foto’s te maken. We reden via deze weg ook Lappland in, na 6.5 week zijn we in het noordelijkste deel van Zweden. Owh en op dat hoogste punt, Stekenjokk, was vroeger een mijn. Erg zware omstandigheden om een mijn te hebben lijkt mij, er zijn daar maar twee maanden sneeuw vrij!!!
Daarna gingen we opzoek naar een camping want we moesten nodig een wasje draaien. Deze vonden we in Vilhelmina wat nog weer 1.30 uur rijden was, dus weer een hele dag in de auto.. Het begint wel op te vallen, hoe relaxed en rustig aan we in het begin deden is dat totaal veranderd nu we een deadline hebben voor 1 Juli. We hebben echt het gevoel dat we nu flink moeten door rijden om alle dingen nog te zien die we willen zien en de afstanden daartussen worden echt enorm. 4 tot 5 uur rijden is echt niet gek en dat is en wordt toch wel vermoeiend. ’s Avonds zijn we dus even samen gaan zitten en hebben we een plannetje gemaakt voor de komende twee weken. We wilde vooral keuzes maken wat we nog willen zien en wat we overslaan, we moeten echt keuzes gaan maken als we niet alleen maar in de auto willen zitten. We blijven liever wat langer op een plek om die echt goed te kunnen zien als dat we vanalles maar een klein beetje zien. Er zijn zoveel NPs hier in Lappland dat je hier maanden kunt spenderen om die allemaal te zien. De camping was echt heel mooi aan het meer en had mooie faciliteiten en internet wat relatief goed werkte dus zoveel mogelijk back uppen en facetimen, Verder nog even het wasje gedraaid en onszelf weer schoon geschrobd. Het was een latertje, maar rond 1 uur is het hier nog allesbehalve donker ?.
Uit ons beraad gisteravond kwam dat we een lange ruk wilde maken naar Jokkmokk om daar meer info te krijgen over meerdaagse wandelingen in de Laponia NPs. Dit zijn een groep van verschillende erg grote nationale parken en we werden op internet niet veel wijzer over wat we nou wilde en konden doen. Maar we hadden besloten dat we graag wilde gaan wandelen voor een dag of 5-7. Het was weer een lange rit van 5 uur naar Jokkmokk maar gelukkig werden we beziggehouden. Deze dag bleek echt een dag van ups en downs die elkaar afwisselden. Laat me het je even uitleggen. Als up, zagen we echt enorm veel rendieren onderweg. En van heel dichtbij. Het begon met een moeder met een aantal jonkies langs de kant van de weg en eindigde met echt een stuk of 6 met grote geweien die vlak langs de auto liepen. Echt geweldig!! Toen we uiteindelijk in Jokkmokk aankwamen gingen we meteen naar het informatiecentrum, waar de eerste down kwam. Alle gave wandelingen en NPs die we bedacht hadden om te bezoeken waren op dit moment eigenlijk niet begaanbaar. Voor 1 Juli is het er gewoonweg te nat door al het smelt water, het regende buiten ook dus dat hielp ook niet mee. Ze raadde ons echt af om ernaartoe te gaan en raadde ons een ander park aan die wij alleen wilde overslaan omdat die ons juist het minst interessant leek. We wilde heel graag de bergen in en dit was het enige nationale park wat niet in de bergen is maar bekend staat om zijn mooie bos. Het leek erop dat de meerdaagse trekking die we voor ogen hadden niet door kon gaan. Zoals je natuurlijk kunt begrijpen waren we echt heel erg teleurgesteld, weer iets waar we te vroeg voor waren. Met alle info die ze ons had gegeven moesten we een nieuw plan gaan bedenken. Maar eerst wat eten kopen en wat boodschappen doen en een slaapplek zoeken. Een up die we ondertussen ontdekte was dat het tankstation waar we 8 dagen geleden hadden getankt had besloten ons een prijs te geven. We hadden namelijk zomaar ineen keer het bedrag van het tanken weer op onze rekening staan. We begrijpen allebei echt niet waarom maar zo’n paard die je krijgt kijken wij niet in de bek hoor! Dat scheelde wel echt heel veel want we moesten vandaag alweer tanken doordat we echt flink meer hebben gereden de afgelopen dagen. Eenmaal bij de camperplek hebben we lekker gegeten en een spelletje gespeeld. Toen voelde we ons alweer een stuk beter en zakte de teleurstelling van het niet kunnen hiken voor meerdere dagen in de bergen naar de achtergrond, het bos is ook prachtig toch? We hadden besloten om morgen richting het Naturum Laponia te gaan want daar was het misschien wel mogelijk een paar korte dag wandelingen te doen. En we gaan daarna 3 dagen wandelen in Muddos national park, het park met het bos. Ondertussen klaarde het helemaal op en we zaten aan een prachtige rivier met een mooi uitzicht op de zonsondergang of nja wat voor een zonsondergang moet doorgaan aangezien de zon hier op dit moment nooit helemaal onder gaat. Jap besloot ook nog even een stukje met de drone te vliegen omdat het echt super mooi was. Hij was echt een super mooi beeld aan het maken en vloog zijwaarts rond de auto heen op net genoeg hoogte om de bomen te ontwijken....dacht hij... bammmm...drone in de boom. Au, dit was echt een flinke down. Gelukkig kon hij nog biepen en deed het lichtje het nog. Hierdoor vond ik uiteindelijk waar hij zat, helemaal boven in het topje van de boom. Het was wel een mooie boom om in te klimmen maar hij zat echt veeeeel te hoog. De enige optie was om te proberen hem eruit te gooien. Dus eerst met takken omdat we bang waren dat als we hem zou raken hij zeker kapot zou zijn. Maar dit werkte niet, dus uiteindelijk werden het stenen en na denk ik 10 tot 20 keer gooien,, raakte Jap hem en viel hij naar beneden. Helaas voor ons alleen niet helemaal. Hij zat nog steeds in de boom vast maar gelukkig wel een stuk lager. Nu kon Jap er wel naar toe klimmen en met een andere tak hem eruit wippen en toen viel hij...naar de grond. Ik was net te laat om hem te vangen. Maar het leek erop dat hij nog helemaal heel was, zelfs de propellers waren nog heel. Dus snel naar beneden en uitproberen. En ja hoor, op deze down volgde toch weer een up de drone deed het nog! Pfoe gelukkig wat een opluchting. Ondertussen was het 00.30 en besloten we toch maar te gaan slapen. Het was dus nog hartstikke licht en we voelde ons allebei echt helemaal niet moe na die adrenaline rush. Pff wat een dag, rendieren, gratis geld, toch niet hiken in de bergen en een drone in de boom.
We reden naar het Naturum Laponia. Dit is een museum en informatiecentrum over de omgeving. In deze omgeving liggen Sarek NP en Stora sjöfallet NP. De dame bij het informatiecentrum in Jokkmokk gister gaf ons aan dat er hier in de buurt de meeste kans hadden om korte wandelingen te maken. Eenmaal bij het Naturum konden we het toch niet laten het nog een keer te vragen maar de boodschap was duidelijk. De parken zijn er echt nog niet klaar voor, bruggen moeten nog weer worden teruggeplaatst, de bootjes die je nodig hebt om naar de start te gaan varen niet. De enige plekken waar je wat verder kan wandelen moet je heen en ook weer dezelfde weg terugwandelen en de conditie van de paden zullen slecht zijn. Hoe slecht konden ze nog niet aan geven want daar gaat nu niemand naar toe, ook zij niet. Naja dat maakt het simpel dan wij ook niet. Ze raadde ons een korte wandeling aan maar wel met mooie uitzichten. Het van 3,9 km heen en ook weer terug. En in deze wandeling zouden we toch echt nog het gevoel krijgen in de bergen te zijn. Prima, daar doen we het voor. En daar was ook echt niets aan gelogen. Het was een heerlijke wandeling. Naarmate we hoger kwamen moesten we steeds kleine stukken sneeuw oversteken en de bergen torende boven ons uit tot we op een open vlakte kwamen waarbij we mooi uitzicht hadden over de bergen die voor ons nu nog ontoegankelijk waren. Het was een prachtig uitzicht. Het waaide er flink maar we hebben een hele tijd achter wat beschutting van rotsen van het uitzicht genoten en wat foto’s gemaakt. Eenmaal terug beneden reden we nog wat verder voor onze slaapplek in het plaatsje Ritsem. Het verste punt wat we hier konden komen. Hierna is er geen weg meer. Het was een prachtige plek met mooi uitzicht over het water en de bergen. Aan het water waar we stonden lag nog een hele dikke laag ijs met mooie kringen van sneeuw er op, en dat halverwege juni. Prachtig! Erg dramatisch en wat een ruig landschap. We zijn allebei zo nieuwsgierig en kunnen ons er weinig bij voorstellen hoe het hier moet zijn in de winter.
Oh en de vorige keer schreven we over de hoop op het verschepen en het maken van plannen enzo. Nou we hebben nu een wat concreter plan b voor ogen wat we erg leuk vinden. Mochten we in augustus niet naar Canada kunnen verschepen dan gaan we ervoor proberen te zorgen dat we naar IJsland kunnen verschepen met een tussenstop op de Faeröer eilanden! Misschien veranderen de plannen nog maar we vonden het leuk ons plan b met jullie te delen.
Vandaag is het ook Vaderdag. Pap en Pap we vinden het jammer dat we er niet zijn om Vaderdag met jullie te vieren. Maar jullie zijn de besten en we houden heel veel van jullie.
Doei
Jap en Lon
Menu van de week
| Zondag | Restje curry en brood van de dutch oven |
| Maandag | Hamburger |
| Dinsdag | Sushi |
| Woensdag | Noodles met aubergine en courgette a la Ottolenghi |
| Donderdag | Arabische bulgur salade |
| Vrijdag | Gnocchi met blauwe kaassaus |
| Zaterdag | Aardappelen, asperges en worstje |
Uitgave van de Week
Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700
| Wat/Waar | Kosten (€) |
| Camping | 54,18 |
| Uit eten | – |
| Parkeren | – |
| Activiteiten | – |
| Boodschappen | 157,03 |
| Diesel | 125,99* |
| Overig | ** |
| Totaal | 373,- |
** We hebben onze shopping uitgave bij de outlet hier niet meegerekend
Route
Gereden kilometers: 2196 (Niet gek dat we het rijden wat zat waren)
NL 
EN