De Update #5 - Zijn we er al?

Wat een wereld van verschil. Vorige week ging het duidelijk nog niet zo lekker. Maar deze week durf ik met grote letters te zeggen dat we er zijn. We zitten er weer helemaal in. Jasper’s rug is weer helemaal over, de zon schijnt (overwegend), de omgeving is vele male mooier, we hebben goed door hoe het kamperen hier werkt, er is deze week maar 1 klein dingetje kapot gegaan (de fluitketel) en Lon denkt op iedere hoek van de straat een eland te spotten. Tot nu toe waren het helaas steeds boomstammen, maar hé het feit dat er alleen al een mogelijkheid is om ze te spotten is al fantastisch toch? Deze twee zijn super blij. We hebben het mega gezellig en lachen heel wat af samen.

Met het schrijven van deze verhaaltjes is het echt zo bijzonder om 1 week terug te moeten kijken. Als ik terug denk aan vorige week zondag voelen de dingen die we toen beleefd hebben echt al maanden geleden. Het besef van tijd is zo anders. We zijn pas twee weken onderweg maar het voelt al zo veel langer. Waar de dagen in een werkweek voorbij vlogen is dat nu echt anders omdat de dagen vol staan van nieuwe ervaringen. Dat deze twee weken nu al als zo lang voelt, maakt het al helemaal gek om te beseffen dat het nog minimaal 76 weken meer is voordat we weer naar huis komen hahaha! Ik heb mij nog nooit zo ontspannen gevoelt als nu. Er zit op geen enkele manier een tijdsdruk of limiet aan. We doen echt ieder moment op de dag waar we zin in hebben. Oke, met uitzondering van het boodschappen doen, we hadden gister allebei echt geen zin maar het eten was op, dusja.. Dit hebben we nog nooit zo gehad. We zijn natuurlijk al eerder heel lang weg geweest maar toen hadden we aan het begin van onze reis al vluchten klaar staan die ons van de ene bestemming naar de andere zouden brengen. Als voorbeeld hadden we 3 maanden de tijd om van Adelaide naar Cairns te komen en we wilde alles onderweg heel graag zien. Maar in een land wat zo immens is is het echt moeilijk inschatten of je ‘op schema’ ligt. Ik wil zeker niet zeggen dat we hier stress van hadden, maar alleen het feit dat we hier nu geen rekening mee hoeven te houden geeft nog zo’n extra level van ontspannenheid. We maken steeds wel een grove planning van wat de komende paar plekken zijn waar we naar toe willen. En vaak nemen we aan het begin van de dag samen even door wat we die dag gaan doen. Maar de plannen veranderen continue, gewoon omdat er dan iets op ons pad komt waar we eigenlijk meer zin in hebben. Heerlijk!

Ik stipte het net al even aan. De omgeving waar we nu zijn is echt vele male mooier. De afgelopen week hebben we het landschap heel duidelijk zien veranderen. Waar het zuidelijk heel erg groen was maar toch wel erg vlak en veel landbouw grond, daarmee leek het wat ons betreft veel op Nederland. Dit is nu echt duidelijk anders. Het landschap is nu veel mooier het is zo ontzettend groen, om de zoveel kilometer popt er weer een prachtig meer op en wat vooral het verschil heeft gemaakt is de mooie glooiende heuvels. Denk daarbij nog de ontzettend prachtige en ultiem idyllische Zweedse huizen, dan is het bijna een sprookje. Overal hoor je het continue geluid van zingende vogels, het is echt prachtig. We hadden het er gister tijdens een wandeling uitgebreid samen over wat we tot nu toe van Zweden vinden. Het is natuurlijk een beetje gek om na twee weken al een conclusie over een land te willen trekken maar we vinden het juist leuk om te zien hoe onze mening mogelijk veranderd naarmate we hier langer zijn. Dus daarom delen we nu gewoon vast wat we nu denken. We kwamen tot de conclusie dat: Zweden in zijn geheel is wat ik hierboven schreef: prachtig, groen, idyllisch en met prachtige meren. Het leven hier draait echt om het buiten zijn en mensen nemen daarvoor ook echt de tijd. Naast dat hier een echte outdoor cultuur is, is er ook echt een picknick en kampeer cultuur. En daarvoor is het hier echt perfect geregeld. Het is natuurlijk ongelooflijk dat we gratis kunnen overnachten in onze camper met prachtige uitzichten over een meer. Echter, naast dat dit in de basis allemaal erg mooi is, hebben we nog geen tot weinig echte highlights kunnen ontdekken. Er is tot nu toe nog niet echt iets geweest wat ons echt verbaast heeft of wat nog een tikkeltjes extra drama had. Maar wat niet is kan nog komen. Zoals we zeiden, we zijn hier nog maar twee weken. En we hebben het landschap al zo veel mooier zien worden, wie weet moeten we nog iets noordelijker komen om dit wel te gaan ervaren.

Maar goed genoeg zijsporen. Ik zal vertellen wat we deze week beleeft hebben. We waren gebleven bij dat we naar het schiereiland Oland gingen. We hadden van te voren verwacht dat dit qua grote vergelijkbaar zou zijn met Terschelling en dat we mogelijk wat fietsen zouden kunnen huren om wat rond te fietsen. We kwamen er echter alleen al snel achter dat het een heel stuk groter was. Dus we besloten toch maar niet te fietsen. We hebben heerlijk gewandeld op het eiland. Er was in het zuiden van het eiland een natuur reservaat wat bekend stond om zijn grote hoeveelheid vogels. En dat was duidelijk te merken aan de hoeveelheid vogelaars. Er waren echt heel veel mensen met zeer professionele uitrustingen en enorme verrekijkers. Wij voelde ons dus ook geroepen om onze inimini verrekijker te voorschijn te toveren. Al lachend om het contrast hebben we daar heerlijk gewandeld. Het vogels spotten was niet echt aan ons besteed maar waar de andere zo bezig waren met de vogels, spotten wij zeehonden die zij weer zo voorbij liepen. Of naja het ging meer zo: J: Lon, kijk eens met je verrekijker, er lijkt daar een koe in het water te staan. L: Nee hoor ik zie echt geen koe alleen heel veel grote stenen. Grappig heel veel van die stenen lijken een beetje de vorm te hebben van zeehonden. Wacht het beweegt! Het zijn zeehonden!. Hahah. Je had er misschien bij moeten zijn maar wij hebben er erg om gelachen. Verder liepen we tussen de wilde koeien, die af en toe toch een beetje te veel ons leken te achtervolgen en tussen de schattige lammetjes. Verder stonden we op Oland op de meest fantastische kampeer plaats. Met een prachtig uitzicht op de zee. Jasper heeft hier voor het eerst zijn drone kunnen uitproberen en was helemaal in zijn nopjes. Hij heeft ook nog een keer een dip genomen in het water maar dit was toch wel erg koud. We zijn 3 dagen gebleven op Oland en zijn toen weer doorgereden.

Het was prachtig weer dus we wilde niet te lang rijden en besloten onderweg te stoppen in Kalmar. Dit bleek een verassend leuk stadje te zijn. Dus zijn we lekker blijven hangen en hebben er heerlijk op een terras gezeten en ’s avonds lekker een pizzatje gegeten.

De volgende dag zijn we door gereden naar een plaatsje wat bekend staat om zijn glasblazen. Dit schijnt iets te zijn wat ze hier veel doen en volgens de lonely planet zou het leuk zijn te gaan kijken omdat je daar de glasblazers aan het werk kunt zien. Helaas was dit deel gesloten door corona en waren alleen de winkeltjes open. Er is hier vrijwel niets gesloten door corona maar met name de grote toeristen trekpleisters zoals dit zijn dan blijkbaar toch dicht. Jammer maar geen ramp natuurlijk. We zijn doorgereden naar skurugata nature reserve, hier kon je een wandeling doen door een clove. We hadden op de bordjes gekeken en het leek maar een wandeling van 600 meter. We hadden onze slippers aan en besloten dat dat goed genoeg was. Hahah. Grappig dat we dus onze gear afstemmen op de afstand. Terwijl we wisten dat het een clove was. We hadden misschien meer het idee dat we in de clove konden uitkijken en er niet persen doorheen moesten. Want slippers was zeker niet het juiste schoeisel. Achja. Het was op zich een mooie wandeling. En op sommige punten was de clove redelijk diep dus kon je mooi langs de wanden omhoog kijken.

De volgende dag bedachten we dat het leuk zou zijn om te gaan suppen. We stonden aan een mooi meer geparkeerd maar ik dacht dat het leuker zou zijn op lake Vattern te suppen dan op het meer waar we nu stonden. Dus reden we daar naartoe. Eenmaal daar bleek dat we ons vergist hadden in hoe enorm het meer zou zijn. Het was meer een zee dan een meer en daardoor toch niet zo geschikt om op te suppen. Wikipedia feitje: Het meer heeft een grootte van 1893 km2 en een inhoud van 77,6 km3 en is het op een na grootste meer van Zweden. Het is circa 128 km lang en 30 km breed en het diepste punt is 128 meter. Het suppen ging dus niet door maar we hebben wel weer lekker gewandeld langs een stukje van het meer. Op de plek waar we sliepen waren allemaal vuur plaatsen en op het menu stond een linzensoep die we ook prima in de dutch oven konden maken. Het eerste vuurtje en de eerste keer koken in de dutch oven deze vakantie was dus een feit! Leuk!

De volgende dag reden we s’ochtends richting Vadstena. Hier was een mooi kasteel en het was een leuk gezellig dorpje. We hebben een rondje om het kasteel gelopen en zijn even door het dorpje heen gelopen. Vooral opzoek naar een plekje om Fika te doen. Het bakkertje wat wij uiteindelijk vonden viel helaas erg tegen, echt overal zat kardemom in en ook echt te veel. Toen richting het kampeerplekje gereden. Hierheen werden we al snel ingehaald door dikke regenwolken. De luifel voor het eerst opgezet, vooral tegen de regen wat erg fijn was omdat het wel nat was maar niet koud. Ook waren we weer nodig toe aan een douche, en omdat er geen in de buurt was, besloten we om de zonne douche uit te proberen. Het water was helaas niet echt warm maar de ergste kou was in ieder geval wel vanaf. We waren allebei echt tevreden over hoe het ging en waren vooral blij dat we weer even hebben kunnen douchen. De rest van de dag hebben we onder de luifel zitten lezen. Maar omdat we vandaag nog niet zo veel gedaan hadden kreeg Jap heel duidelijk onrust in zijn kont. Hij besloot hout te gaan hakken.. Het regende dus een vuurtje maken zat er niet in maargoed, hij was weer even zoet. Dit was nog niet genoeg, hij besloot ook dat hij nog even moest gaan hardlopen. Lekker logisch als je net gedoucht hebt.. En alsof we nog niet genoeg nieuwe dingen hadden uitgeprobeerd besloten we ook onze nieuwe oven uit te proberen. Ik had een quiche gemaakt en we waren benieuwt of de oven hem goed gaar kon krijgen. Omdat hij eigenlijk gemaakt is om buiten te gebruiken vonden we het wel spannend omdat we bang waren dat er dingen door de hitte zouden gaan smelten. Maar gelukkig ging het echt helemaal perfect. De quiche was heerlijk.

Gister zijn we naar zijn we naar Tivedens nationaal park geweest. Dit was echt heel mooi. We hebben hier een wandeling van 4,5 uur gedaan. De wandeling liep langs 4 verschillende meren en over heel veel grote rotsen door prachtig bos. Overal groeide zo’n grote laag mos op wat het bos heel erg veel kleur gaf. Dit was al een hint naar het tikje drama waar we in het begin over schreven. Het was echt een prachtige wandeling.

Wij zijn nu in het plaatsje Hjo en zullen jullie volgend weekend vertellen wat we hier gaan beleven.

Liefs!

Menu van de week

Uitgave van de Week

Budget per dag €54 en per week €378 en per maand €1700

Route

Gereden Kilometers: 776